Tarihi, XVI. yüzyılda Hollandalı denizcilerin Cognac isimli Fransız bölgesine tuz, odun, şarap ve diğer malları almak için gitmesine uzanmaktadır. Şarap, yolculuğa dayanıksız oluşundan taşınma sırasında bozulur. Bu durum, insanları şarabın damıtılarak taşınması fikrine iter ve brendi ortaya çıkardı. Aslında, brendi kelimesi, yanık şarap anlamına gelen Hollandaca brandewijn kelimesinden geldi. Yanık şarap denmesinin sebebi, şarabın iki kez damıtılmasıdır. Fransızlar XVII. yüzyılda, denizcilerin şarabı saklama yöntemini değerlendirerek konyak üretmeye başladı. Konyak hassaslığıyla ünlüdür ve yaşlandırıldığı fıçılar önem taşımaktadır. Her konyak brendidir, ancak her brendi konyak değildir. Çünkü konyak olabilmesi için Fransa’da cognac bölgesinde üretilmesi gerekmektedir.

Üzümlerin toplanma ve aktarma safhaları sırasındaki bütünlüğünün korunması, elde edilen alkollü içeceklerin kalitesi için önemlidir. Bu nedenle, üzüm transferinde santrifüj pompaların paletli kullanımı yasaktır. Konyak yapım süreci, 10 günlük fermantasyon işleminden geçmektedir. Beyaz üzümlerin pnömatik pres makinaları ile suyunun çıkarılmasıyla devam etmektedir. Elde edilen beyaz şarap düşük alkollü (8-10º) içeriğe sahip, oldukça asitli ve meyvemsidir. Damıtma şaraplarının fermantasyonu sırasında sülfür dioksit kullanılmaz. Sülfür dioksit ilavesi, alkolün kalitesini etkileyebilecek olan aldehid üretiminin artmasına neden olmaktadır. Bu nedenle, şarabın koruması ve riskleri en aza indirmek için, Konyak üretimi ve şarapların damıtılması için tarih sınırı, hasattan sonraki yılın mart ayında belirlenmektedir. Geleneksel konyak üretiminde önemli adılar vardır: Konyağın damıtılması; uygulanan damıtma ilkesi: à repasse olarak da bilinen süreksiz damıtma veya çift damıtmadır. Hala kullanılan tür; Charentais olarak adlandırılan ve şekli, malzemesi (bakır), kapasitesi ve ısıtma yöntemi 1936 yılından günümüze tanımlanmış ve şarap ruhunun kalitesi için ilkel belirleyici faktörlerdir. Cihazın şekli; uçucu maddelerin geçmemesine katkıda bulunur. Çıplak alevle ısıtma; şarapla kazanın yüzeyi arasındaki temastan dolayı tamamlayıcı aromaların sentezini oluşturmaktadır (pişirme olayı).

Konyak doğrudan insan tüketimi için piyasaya sürülmeden önce meşe fıçılarda en az iki yıl yaşlandırılmalıdır. Tüm konyak üreticilerinin envanter ve yaş kontrolü, Bureau National Interprofessionnel du Cognac tarafından gerçekleştirilmektedir. Bir eau-de-vie yaşı, meşe fıçılarda olgunlaştığı döneme karşılık gelmekdtedir. Şarabın aksine, eau-de-vie, bir cam kaba aktarılır aktarılmaz yaşlanma işlemi durmaktadır. Bir konyak her zaman şişelenmiş olduğu yaşla aynı olacaktır. Yaşlanma belirtimleri, karışımdaki en genç bileşenin yaşına işaret etmektedir. Konyak şirketleri genellikle karışımlarındaki minimum gereksinimden çok daha eski ürünler kullanmaktadır. En prestijli atamaları taşıyanlar yıllardır yaşlı olabilir. Yaşlanma Tanımlamaları, Avrupa Birliği mevzuatında düzenlenmiş isteğe bağlı göstergelerdir. 1783 yılına kadar üretilen bu şaraba “Konyak“ adı henüz konmuş değildir. Ayrıca Fransız hükümeti etiketleme, konikliği pürüzsüzlükle sınıflandırma için kurallar geliştirmektedir: VS. (Çok Üstün) en az iki buçuk yaşındadır. V.S.O.P. (Çok Üstün Eski Soluk) veya Rezerv, ahşapta en az dört yıl yaşlıdır. X.O. (Ekstra Eski, Napolyon veya Ekstra), en az beş yıl yaşında olanıdır.