12 Öncelikli Yerleşim Merkezi Araştırması, turizm yatırımları için en elverişli mekânları içeren 12 öncelikli merkezin, başta altyapı gereksinmeleri (su, elektrik, kanalizasyon, telefon-teleks, yol vb.) olmak üzere liman etkinliklerini (yolcu limanı, yat limanı) belirlemek ve denizyoluyla sağlanan dış ilişkilerdeki yoğunluğu, arz-talep durumlarını saptamak, çevre çekicilikleri tur olanakları çerçevesi içinde, günübirlik ulaşım çevresindeki örenyerlerini, otantik yayla, ulusal park ve kaplıca aktivitelerini, av turizmi olanaklarını belirlemek ve bu alanlarda açığa çıkan alt ve üst-yapısal gereksinmeleri saptamak; her bir merkezdeki seyahat acentaları faaliyetleri ile düzenlenen tur yoğunluklarını ortaya koymak ve elde edilecek sonuçlara göre paket program ve projeler hazırlanmasına katkıda bulunmayı amaçlayan araştırmadır. Araştırma, 1979 yılında Sektörel Planlama Dairesi’nce ilk kez bütünsel olarak ele alınan ve GDP Mekansal Gelişim Modeli Üzerine Hipotetik Bir Çalışma ile Akdeniz, Ege, Marmara ve Karadeniz (İstanbul) kıyısındaki 22 turizme dönük yerleşim merkezinde ayrıntılı ve karşılaştırmalı bir turizmde uzmanlaşma araştırması sonucu belirlenen 12 öncelikli kıyı turizm merkezi (Bodrum, Marmaris, Kuşadası, Akçay, Çeşme, Alanya, Köyceğiz+Dalyan, Foça, Ayvalık, Side+Manavgat, Kemer, Fethiye) ve bu merkezlerin günübirlik çevresi içindeki her türlü turizm aktivitesini kapsamı içine almaktadır. Araştırma büyük ölçüde saha çalışması olarak yürütülmüş ve anket, görüşme, soruşturma vb. yöntemler uygulanarak merkezde sağlanması olanaksız bilgi ve verilere ulaşılabilmesi hedeflenmiştir. Saha çalışmaları 1981 yılında tamamlanarak merkezdeki çalışmalara geçilmiş ve 1982 boyunca rapor hazırlanması devam etti.