Yumuşak (soft) ve sert (hard) kavramları turizm sektöründe turistlerin çevre ve yerel halk başta olmak üzere diğer arz unsurları ile etkileşim düzeylerini ifade etmektedir. Genel kanaat olarak turizm sektöründe kitle turizmi sert, alternatif turizm çeşitleri yumuşak turizm formları olarak değerlendirilmektedir. Ayrıca yumuşak ve sert kavramları aynı turizm çeşidinden yararlanan turistlerin yararlanma ve tüketim motivasyonları için de kullanılmaktadır. Örneğin; sert ve yumuşak ekoturist ayrımının belirleyicileri, fiziksel çaba ve doğayı deneyimleme ilgi düzeyidir. Ayrıca doğayı deneyimleme esnasında fiziksel meydan okuma ve rahatlık arayışı sert ve yumuşak ekoturist ayrımının ölçütüdür.

Bu bağlamda, sert ekoturistler doğayı doğru deneyimleme için, en basit koşullarda yaşamayı kabul eden, rahatlık aramayan, vahşi doğada zor koşullarda uzun süre seyahat etmeye hazırlıklı turistlerdir. Yumuşak ekoturistler ise, doğal çekiciliklere günlük ilgi duyan, doğal çekicilikleri daha yüzeysel düzeyde deneyimleyen ve deneyimin bir unsuru olan zorluk ve mücadeleyi göze almayan turist olarak ifade edilmektedir. Sert ekoturistler sadece ekoturizm amaçlı seyahat deneyimi planlayan turistler iken, yumuşak ekoturistler ekoturizmi çok amaçlı seyahat organizasyonlarının kısa bir deneyimi olarak görmektedirler. Bu kapsamda yumuşak turizm, kısaca, nazik turizm (sanfer tourismus) olarak ifade edilmektedir. Uluslararası Alp Dağları Koruma Düzenleme Komisyonu (Commission for International Protection Regulation Alpine) tarafından ilk kez tanımlanan yumuşak turizm, Avrupa Alplerinde (Avusturya ve İsviçre) fiziksel ve sosyokültürel çevre odaklı gelişmiş bir turizm formudur. Fiziksel ve sosyokültürel çevreye düşük veya minimum olumsuz etki oluşturmayı amaçlayan yumuşak turizm, yerel halkın faydalarını optimize eden küçük ölçekli turizm gelişmesi olarak değerlendirilmektedir.

Yumuşak turizm; alternatif turizm, sorumlu turizm, yeni turizm, düşük etkili turizm, özel ilgi turizmi ve sürdürülebilir turizm gibi kitle turizminin alternatiflerinden biri olarak, uygun, çevreye duyarlı, sorumlu, insandan insana, kontrollü, küçük ölçekli ve yeşil turizm ile birlikte genel ve kapsayıcı bir terim olarak alternatif turizmin uygulanma stratejilerindendir. Alternatif turizmin temel felsefesi; turizm politikalarında sadece ekonomik ve teknik zorunluluklara odaklanılması yerine bozulmamış alanlara yönelik talebin kontrol edilmesi ve yerel halkın ihtiyaçlarının dikkate alınmasının gerekliliğidir. Alternatif turizmin temel amacı ise yerel halk ve ziyaretçiler arasında doğrudan kişisel/kültürel karşılıklı iletişim kurmak ve bu yolla birbirlerine karşı anlayış geliştirmektir. Yumuşak turizm, alternatif turizmin uygulama stratejilerinden biri olmakla birlikte, odak noktası açısından alternatif turizmden farklıdır. Alternatif turizmin odak noktası ekonomik ve sosyal konular iken, yumuşak turizmde öncelik çevresel konulardadır. Çevresel ve sosyal uyumu sağlayarak optimal refah ve yeni bir seyahat kültürü oluşturmayı benimseyen yumuşak turizmde niceliksel değil niteliksel büyüme amaçlanmaktadır. Ayrıca, seyahat edenlerin ve tatil yapanların tüketim kalitesi yerine yaşam kalitesi önemsenmektedir.