Sosyal Turizm

Kavram Ekonomi Sosyal Turizm

Son yıllarda yapılan akademik çalışmalarda üzerinde durulan bir konu olan sosyal turizm, dezavantajlı olarak nitelendirilen grupların turizme katılmasını sağlayan girişimler olarak da nitelendirilebilir. Sosyal turizm için yapılan tanımlamalara bakıldığında, dar gelirli kitlelerin turizme katılımın mali destek verilmesinin yanında çalışılan kurum ve kuruluşlardaki çalışma şartlarında da iyileştirilmeler yapıldığı anlaşılmaktadır. Sosyal turizm, Avrupa genelinde ve başka yerlerde, sosyal ve ekonomik faydalar sağlayan, turizm gelişimini teşvik eden ya da turist destinasyonlarında müşteriler ve ev sahipleri arasındaki anlayışı teşvik eden çeşitli etkinlik ve programları kapsar. Öyle ki, yapılan bir çalışmada sosyal turizmin özelliklerinden biri olarak söz konusu grupların turizme katılması için tesisler gibi birtakım kolaylaştırıcıların sağlanması olarak belirtilmektedir. Bu nedenle, sosyal turizmin, sosyal iyinin bir parçası olan, farklı toplumlar arasındaki eşitsizlikleri azaltan olumlu bir faaliyet olduğu varsayımı vardır. Örneğin; Belçika ve İspanya’da, sosyal turizmin uzun süre uygulandığı ve sosyal politika alanını oluşturduğu yerlerde, istihdamın yaratılmasına ve mevsimsellikten muzdarip ev sahibi toplulukların ekonomik sürdürülebilirliğine olan katkısı gibi daha geniş faydalar tanınmaktadır.

Turizm faaliyetleri genel anlamda bir lüks ve isteğe bağlı faaliyetler olarak kabul ediliyordu. Daha sonraları turizmin sosyal ve dönüştürücü bir güce sahip olduğu düşüncesine katılan bazı ülkelerde ulusal veya bölgesel yönetimler, tatil yapma ile ilgili algılanan sosyal (ve bazı durumlarda ekonomik) faydalar nedeniyle turizm faaliyetlerine düşük gelirli grupların katılımı kolaylaştırmayı amaçladılar. Sosyal turizme katılan dar gelirli kitleler üzerine araştırmalar yapıldı ve yapılan araştırmalarda farklı sonuçlar elde edildi. Elde edilen sonuçlara göre, kişilerde özgüvende artış, aile ilişkilerinde iyileşme ve yaşama, eğitim ve istihdam alanlarına katılım oranlarında artış olarak saptandı. Turizm katılımından elde edilen kişisel faydalar tartışmalı olsa da, son zamanlarda görece olarak az sayıda çalışma, turizmin mutluluğu, öznel iyi oluş ve yaşam kalitesi veya turizm arasındaki ilişkiyi etkileyen faktörler arasındaki olası bağlantılar olabileceği konularını inceledi. Gelişmiş ekonomiler ve toplumlarda sosyal turizmin önemi arttıkça, akademik çalışmalar da sosyal turizm alanında incelemelerini arttırmaya başladı.

Yararlanılan Kaynaklar

Duygu, A. K., Bıçkı, D. ve Özgökçeler, S. (2013). Avrupa’da ve Türkiye’de Sosyal Turizm, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (31): 49-73; Minnaert, L., Maitland, R. ve Miller, G. (2009). Tourism and Social Policy: The Value of Social Tourism, Annals of Tourism Research, 36 (2): 316-334; Kakoudakis, K. I., McCabe, S. ve Story, V. (2017). Social Tourism and Self-Efficacy: Exploring Links between Tourism Participation, Job-Seeking and Unemployment, Annals of Tourism Research, (65): 108-121; McCabe, S. ve Johnson, S. (2013). The Happiness Factor in Tourism: Subjective Well-Being and Social Tourism, Annals of Tourism Research, (41): 42-65.