Silifke

Yerleşim Merkezi Deniz Destinasyonu Kültürel Miras Destinasyonu

Mersin’in güneybatısında, kent merkezine 80 kilometre mesafede yer alıyor. Doğuda Erdemli, batıda Mut ve Gülnar ilçeleri; kuzeyde Karaman ili, güneyde Akdeniz ile çevrili bir ilçedir. Toros Dağları’nın eteğinde, Göksu Irmağı’nın iki yakasında kuruludur. Kıyı kesiminde tipik Akdeniz ikliminin hâkim olduğu Silifke’de sahilden iç kesimlere doğru gidildikçe iklim değişmektedir. Ekonomik yapı öncelikle tarım ve turizme dayanıyor. Sahip olduğu turizm potansiyeli ile farklı turizm türleri açısından önemli bir potansiyeli barındırıyor. Çukurova Kalkınma Planı’nda (2014-2023) Silifke’yi de içine alan Çukurova Bölgesi’nde turizm öncü sektör olarak değil, gelişmekte olan bir sektör olarak değerlendirildi; bölgenin turizm potansiyelini harekete geçirmek öncelik olarak belirlendi. Silifke Belediyesi’nin stratejik planında ise ekonomik gelişim amacına ulaşmak için belirlenen hedeflerden biri; turizmi sürdürülebilir kalkınma da öncü kabul ederek çalışmalar yürütmektir.

100 kilometreden fazla kıyı şeridine sahip olan Silifke özellikle 1970’lerden itibaren çevre illerde yaşayan halk tarafından ikinci konut alanı olarak kullanılmaya başlandı. Bu nedenle kıyı şeridinde belirgin bir yapılaşma görülen ilçe, Mersin ilinin turizmin yoğunlaştığı ve kıyı turizminin hâkim olduğu ilçelerinden biridir. Türkiye’de Turizm Merkezi (TM) ve Kültür ve Turizm Koruma ve Gelişim Bölgesi (KTKGB) olarak ilan edilen 267 alandan sekizi Mersin’de ve bunların dördü Silifke’de bulunuyor. Bunlar; Kargıcak KTKBG, Narlıkuyu-Akyar KTKBG, Ovacık KTKBG ve Taşucu Boğsak KTKBG’dir. Kargıcak KTKBG Silifke ilçe merkezine 33 kilometre, Narlıkuyu-Akyar KTKBG ve Ovacık KTKBG 20 kilometre ve Taşucu Boğsak KTKBG 10 kilometre mesafede yer alıyor. 20. 01. 2018’de KTKBG ilan edilen bu dört alanın teması “kıyı”dır. Türkiye’deki kıyı temalı TM ve KTKBG sayısının 81 olduğu göz önünde bulundurulunca Silifke’nin kıyı turizmi açısından yüksek potansiyeli görülüyor. Türkiye genelinde olduğu gibi Silifke’de yer alan KTKGB’lerde yapılacak turizm konaklama yatırımlarının yeni teşvik sistemine göre bölgesel desteklerden yararlanacak olması Silifke’de kıyı turizminin gelişmeye devam edeceğinin göstergesidir.

Silifke’nin turizmdeki diğer çekim noktaları arasında Atatürk Evi Müzesi, Silifke Müzesi, Silifke Kalesi, Taşköprü, Roma Tapınağı, Tekinambarı Su Sarnıcı, Mozaikli Alan, Alaaddin Camii, Reşadiye Camii, Tevekkül Sultan Türbesi, Karededeli Tarihi Kalıntıları, Karakabaklı, Işıkkale, Sinekkale, Susanoğlu, Korkusuz Kral Anıt Mezarı, Tekkadın, Poimenios Hamamı ve Üç Güzeller Mozaiği, Zeus Tapınağı ve Kilisesi, Cennet Göçüğü, Cehennem Çukuru, Astım-Dilek Mağarası, Adım Kayalar, Cambazlı Kilisesi, Aya Tekla Yeraltı Kilisesi (Meryemlik), Liman Kalesi, Boğsak Adası, Tokmar Kalesi, Kilikya Afrodisiası, Kıbrıs Barış Harekatı Şehitleri Hatıra Ormanı, Frederik Barbarossa Anıtı, Demircili Anıtmezarları ve Diocaesarea (Uzuncaburç) antik kenti yer alıyor.

Silifke ilçesine bağlı 11 mahalleden oluşan Göksu Deltası Özel Çevre Koruma Bölgesi ile birlikte Çamdüzü Tabiat Parkı ile Hisardağı-Gedikdağı Yaban Hayatını Geliştirme Sahası ilçenin sınırlarında yer alan koruma altındaki turizm çekim alanlarının başında geliyor. Göksu Deltası 1990 Özel Çevre Koruma Bölgesi ilan edildi; 1994 yılında Ramsar Listesine alınarak uluslararası boyutta koruma altına alındı; 1996 yılında ise Birinci Derece Doğal Sit Alanı ilan edildi. Dünyanın en önemli kuş göç yolu üzerinde bulunan Göksu Deltası, Silifke’nin içinde bulunduğu Akdeniz Bölgesi’nin doğal özelliklerini koruyabilmiş en önemli sulak alanlarından biridir. Ayrıca deniz kaplumbağalarının yumurtalarını bıraktığı, Akdeniz Bölgesi’ndeki en önemli yuvalama alanlarındandır. Başta Göksu Deltası olmak üzere ilçedeki koruma alanları ilçenin ekoturizm potansiyeline dikkate çekiyor.

Sahip olduğu turizm kaynaklarıyla Silifke, kıyı turizmi ile birlikte kültür ve inanç turizmi, arkeoloji turizmi, kırsal turizm, agro-turizm ve ekoturizm (doğa yürüyüşleri, yayla turizmi, mağara turizmi, akarsu, kano ve rafting, kuş gözlemciliği, av turizmi, dalış turizmi, sportif olta balıkçılığı, jeep safari, yamaç paraşütü, botanik turizmi vb.) için önemli potansiyellere sahiptir. Silifke Belediyesi Sürdürülebilir Gelişme ve Yerel Gündem 21 çerçevesinde ekoturizm ile ilgili pilot proje yürüttü.

Silifke, Mersin’in yatak kapasitesi en yüksek ilçelerinden biridir. Tesis sayısında 2012 yılında yaşanan belirgin bir artış ilçede turizmin gelişmekte olduğunu gösteriyor. Silifke’nin turizm arzı ve talebi verilerine göre, 2018 yılında destinasyona gelen yerli ve yabancı ziyaretçi sayısı yaklaşık 215 bin, geceleme sayısı ise 478 bindir. Ortalama kalış süresi ise iki gündür. Tesislerin en fazla doluluğa sahip olduğu aylar 2018 yılında Temmuz-Ağustos-Eylül ayları oldu. Bu aylara ait tesis bilgilerine göre Silifke’de, Belediye ve Bakanlık İşletme Belgeli toplam 12 tesis bulunuyor. Bunların beşi turizm işletme belgelidir ve 2.500 yatak kapasitesine sahiptir. Bu tesislerden biri dört yıldızlı, biri üç yıldızlı, ikisi iki yıldızlı ve biri bir yıldızlıdır. Tesislerin en yüksek doluluğa sahip olduğu Ağustos ayında doluluk oranı yaklaşık yüzde 82, yıllık ortalama doluluk oranı ise yüzde 18’dir.

Silifke, Güneydoğu Anadolu, Doğu ve Batı Akdeniz ile İç ve Batı Anadolu’yu birbirine bağlayan Devlet Karayolu ağının kavşak noktasındadır. Mersin merkezine yaklaşık 104 kilometre mesafede yer alan Silifke’de havaalanı yoktur, ulaşım karayolu ile sağlanıyor. En yakın havaalanı, Adana Şakir Paşa Havaalanı 167 kilometre mesafededir. Denizyolu aracılığıyla ilçede bulunan Taşucu ve SEKA Taşucu Limanlarından uluslararası yük ve yolcu taşımacılığı yapılıyor. İlçede bulunan limanlardan KKTC, Lübnan’a, Beyrut, Suriye ve diğer güney Akdeniz ülkelerine seferler düzenleniyor. Mevcutta Şanlıurfa’dan gelerek Mersin’e ulaşan otoyolun 2023 yılında Silifke’ye ulaşması bekleniyor.

Yararlanılan Kaynaklar

Çukurova Kalkınma Ajansı (2015). 2014-2023 Çukurova Bölge Planı. Adana: Çukurova Kalkınma Ajansı; Gök, T. (2017). Silifke Yöresinin Ekoturizm Potansiyeline İlişkin Değerlendirme. İçinde; M. Saygın (Derleyen), Kent Stratejisi: Silifke (ss. 109-130). Konya: Eğitim Yayınevi; Kültür ve Turizm Bakanlığı (2019a). KTKGB ve Turizm Merkezleri, https://yigm.ktb.gov.tr/TR-9669/ktkgb-ve-turizm-merkezleri.html, (Erişim tarihi: 30.12.2019); Kültür ve Turizm Bakanlığı (2019b). Turizm İstatistikleri, https://www.turkiye.gov.tr/kultur-bakanligi-turizm-istatistikleri-talebi, (Erişim tarihi: 29.12.2019); Mersin Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü (2019). Silifke, https://mersin.ktb.gov.tr/TR-73147/silifke.html, (Erişim tarihi: 30.12.2019); Silifke Belediyesi (2019). Silifke Belediyesi Stratejik Planı (2015-2019). Mersin: Silifke Belediyesi; Sirel, B. (1988). Mersin-Silifke Kıyı Şeridi Turizm Gelişmelerinin Değerlendirilmesi Üzerinde Bir Araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.