Turizmde Etik İklim

Kavram Ekonomi Sosyoloji Yönetim ve Organizasyon Psikoloji İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku İnsan Kaynakları Yönetimi Kamu Yönetimi

Turizmde etik, yazılı ya da olmayan ahlaki ilke, davranış ve prensiplerle ilgilidir. Etik, turizmin her alanı içinde yer alır. Kültürel mirasın korunması, doğa ve insan yaşamına ait tüm yapıların turizme dayalı faaliyetler içinde sürdürülebilirliğin sağlanması etikle mümkündür. Turizm etiği, insanların kültürel, sosyal ve insani değerlerinin korunmasını esas alır. İnsanlığın doğuş ve gelişiminde ortaya koydukları eserler, sosyal antropolojinin konusuna giren sosyal ve kültürel çeşitliliğin turizme yansıyan yönleri, kültürel farklılıkların kuşaklararası geçişinde maruz kaldığı değişimler, coğrafi unsurların insanlığa sağladığı turistik ve medikal katkılar korunması gereken önemli değer ve varlıklardır. Bu varlıkların korunması, sürdürülebilirliğinin sağlanması, toplumların değerlerine saygı etik ilkeler arasında yer almaktadır. Turistik faaliyetlerin gerçekleştirilmesinde kültürel ve insani değerlere saygı turizmde etik gereğidir.

Turizmde etik, turizme dayalı faaliyetlerin insanlığa fayda sağlama, değerlerin ve eserlerin kuşaklararası aktarılmasında aracı rol üstlenme ilkelerinin benimsenmesini, uygulanmasını ve sürdürülebilirliğini gerektirir. Turizmde etik ilkeler bir coğrafyanın iklim, bitki örtüsü, çevre, hava, doğal coğrafi oluşumlar gibi unsurlarının korunmasını içerir. Kültür turizminde ve diğer turizm aktivitelerinde ise kültürel değerlere, örf ve adetlere, geleneklere, insana, ırk, din, dil gibi tüm değerlere saygı etik olarak benimsenmelidir. Turizmin misyonu insan, çevre, doğa, değerler ve topluma saygı ve korumayı içeren etik prensiplerden oluşur. Bu prensiplerin benimsendiği örgütsel iklim ise etik iklimi oluşturur.

Turizmde etik iklim, turizm faaliyetlerini gerçekleştiren bireyler, özel ya da kamu tüzel kişileri, örgütler, devlet, gruplar, toplum gibi aktörlerin yarattığı etik algısı, uygulamaları, etkileşim, politika, kural ve prensiplerinin tamamıdır. Turizm etik iklimi turizme dayalı faaliyetlerde etik algısının oluşturulmasını içerir. Etik prensipler turizm misyon ve vizyonu içinde yer almalı, faaliyetlerin uygulanmasında bu prensiplere uyulmalıdır. Devletler etik iklimin sağlanması için politka geliştirerek hukuk kurallarını bu yönde geliştirmektedir. Özellikle kültürel mirasın korunması, kültürel faaliyetlerin sürdürülebilirliğinde insani değerlerin ön planda tutulmasına dair kurallar benimsenmelidir. Etik iklim turizm aktörlerinin örgüt içi ve dışında insanlarda bıraktığı etik algı, uygulamalarıyla, etik liderlik anlayışı benimsemelerini içerir. Etik iklime sahip turizm örgütleri ve devlet, faaliyetlerin yürütülmesinde, uygulamaların hayata geçirilmesinde etik ilkeler benimser ve işgörenlerin algılarında yönetsel ve idari açıdan etik algının oluşmasını sağlar. Böylece turizmde etik hissi oluşarak, örgütsel açıdan turizme dayalı örgütsel kültürün temelleri atılır. Turizmde etik iklim turizmle ilgili politika ve faaliyetlerde kişisel çıkar gütmeyen, turizmde verimlilik, ileriye dönük sağlam ilişkiler kurmaya dayalı, sosyal sorumluluk sahibi, hukuk kurallarına uyan, kişisel ve toplumsal değerlere saygılı, insani değerlere bağlı, takım çalışmasına yatkın bir hava/ortamın oluşmasıdır.

Yararlanılan Kaynaklar

Jovanović, T., Mijatov, M., Dragin, A. S., Simat, K. ve Majstorović, N. (2019). Identification of Predictors’ Effects on Perceiving the Ethical Climate and Job Satisfaction within Serbian Tourism industry, Journal of Management & Organization, 1-29; Kaplan, M., Adem, Ö. Ğ. Ü. T., Karayel, S. ve İlhan, İ. (2013). The Effects of Ethical Climate Types on Job Satisfaction: the Case of Tourism Industry, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(2): 117-133; Luria, G. ve Yagil, D. (2008). Procedural Justice, Ethical Climate and Service Outcomes in Restaurants. International Journal of Hospitality Management, 27(2): 276-283; Kim, N. Y. ve Miller, G. (2008). Perceptions of the Ethical Climate in the Korean Tourism Industry, Journal of Business Ethics, 82(4): 941-954.