Küresel Turizm Etiği

Kavram Yönetim ve Organizasyon

Etiğin kökenine bakıldığında ahlak kavramı ortaya çıkmaktadır. Çünkü ahlak neyin iyi, neyin kötü, neyin doğru, neyin yanlış olduğuna karar verebilme yetisidir. Etik ise bu kapsamda ahlakın davranışa dönüştürülmüş halidir. Etik, bireyin hangi davranışlarda bulunması ya da bulunmaması gerektiğini gösteren değerler bütünü şeklinde ifade edilebilir. Bu değerler, standartlar, ilkeler ve kodlar biçiminde kendisini göstermektedir. Etik, temelinde bireyin davranışlarının şekillenmesini sağlayan ahlak ilkelerinin toplamıdır.

Küresel turizm etiği; turizm faaliyetlerinin geleneksel kültür ürünleri, eserleri ve folklorik öğelerinin dejenere olması ve bu değerlerin belirli seviyelerde tutulmasını sağlamak yerine, onları zenginleştirecek şekilde planlanması gerektiğini ifade etmektedir. Etik ilkeleri; yerel nüfusun turizmin doğrudan pozitif etkilerinden faydalanması gerektiğini dile getirmektedir. Genel anlamda küresel turizm etiği ilkeleri, turizmin toplumun tüm insanlığı için adil turizm imkanlarının gerekliliğini, turizmin varlığını sürdürebilmesi için fiziksel ve kültürel değerlerin özgünlüklerini koruyarak ondan fayda sağlaması gerekliliğini vurgulamaktadır. Küresel meslek etiği değerlerinin ortaya çıkmasında en büyük görev, etik değerlere sahip profesyonel bir anlayış içinde çalışan meslek üyelerine yüklenmektedir. Mesleki etik, bütün ilişkilerde dürüst olmayı, sözünde durmayı, çevresine ve insanlara karşı saygılı olmayı, adaletli davranmayı ve yapılan haksızlara karşı gelmeyi içerir.

Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü’nün (UNWTO) ilk uluslararası konvansiyonu olan UNWTO Turizm Etiği Çerçeve Sözleşmesi, BMDTÖ Genel Kurulu tarafından Eylül 2019’da San Petersburg, Rusya Federasyonu’nda düzenlenen 23. oturumda, uluslararası hukukun ilkelerine uyularak gerçekleşeceği üzerinde durulmuş, Dünya Turizm Örgütü (WTO), turizmin çevre ve kültürel miras üzerinde negatif etkilerini en aza düşürmek için Küresel Turizm Etiği İlkeleri’nin ortaya çıkmasında yol gösterici olmuş ve turizm etkinliklerinin daha da zenginleştirecek biçimde planlanması ve yerel nüfusun turizmin doğrudan pozitif etkilerinden faydalanması şeklinde belirtmiştir. Bu etik komitesi; kuralların uygulanmasında karşılaşılan zorluklar ve bunlarla ilgili yapılan önerilerin gözlemlendiği; Bölgesel Komisyonlar tarafından hazırlanan raporları, üyelerin desteği ile topladığı bilgilerle tamamlama; turizm için Küresel Etik Kurallarının uygulanmasının izlenmesi, değerlendirilmesi ve raporlanması; turizmle ilgili etik konularda raporların, tavsiyelerin ve gözlemlerin araştırılması ve yayınlanması; etik kuralları hükümleriyle ilgili belirli konularda sözleşmelerin metinlerinin ve diğer yasal belgelerin önerilmesi ve onaylanması gibi küresel işlevleri yerine getirir.

Yararlanılan Kaynaklar

Aslan, A. ve Kozak, M. (2006). Turizmde Gelişme ve Etik Sorunları: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Ege Academic Review, 6 (1): 49-61; Çetin, T. (2009). Beypazarı’nda Turistik-Yerli Halk Etkileşimi ve Turizmin Sosyal, Kültürel ve Ekonomik Etkileri, Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, IX (1): 15-32; Dolmacı, N. ve Bulgan, G. (2013). Turizm Etiği Kapsamında Çevresel Duyarlılık, Journal of Yasar University, 29 (9): 4853-4871; Noakes, S. (2013). The Global Code of Ethics for Tourism & Curriculum Development, Meeting of Universities, Melbourne, 05 April 2013; Uslu, A. ve Kiper, T. (2006). Turizmin Kültürel Miras Üzerine Etkileri: Beypazarı/Ankara Örneğinde Yerel Halkın Farkındalığı, Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(3): 305-314; Uzan, A. H., Işık, C. ve Ada, A. (2016). Turizm İşletmelerinin Etik Anlayışına Yenilikçi Bir Bakış Açısı: Uzundere Örneği, I. Ulusal Alternatif Turizm Kongresi, 1-10; Yılmazer, A. ve Bahadır, İ. (2011). Otel İşletmelerinde Önbüro Çalışanlarının Etik Algılamalarına Yönelik Bir Araştırma, Ç. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (3): 21-40.