Menü, bir öğünde belirli bir sıra dâhilinde servis edilen bir birleriyle uyumlu yemek grubudur. Bir başka tanımlamaya göreyse menü; servisi yapılacak yiyecek ve içeceklerin belirli bir düzen içerisinde sıralanmasıdır. Bugün kullandığımız modern menüler, XIX. yüzyılda ve XX. yüzyılın başlarında kullanılan, çeşit yönünden çok ayrıntılı ve zengin olan klasik menülerin devamı niteliğindedir.

Klâsik menü olarak adlandırılan ve 12 çeşidin üzerinde ana kategoriden oluşan menü ilk olarak Fransa’da krallık döneminde ortaya çıktı. Söz konusu klâsik menüde yer alan yiyecek grupları servis sırasına göre soğuk ordövrler, çorbalar, sıcak ordövrler, balıklar, et yemekleri, sıcak antreler, soğuk antreler, şerbetler, kızartmalar, salatalar, sebzeler, tatlılar, peynirler, kompostolar, meyve ve içecekler (kahve) şeklindedir. Klasik menü sırası, yiyeceklerin aynı anda toplu olarak servis edilmesini ortadan kaldırdı ve belirli bir düzen getirdi. Böylece yeme zamanına göre her yemeğin yeri ve sırası netleşti. Bu da servis esnasında olabilecek birçok karışıklığı önleyici etki yaptı.

Bu tür menülere günümüzde nadiren rastlanmaktadır. İçinde çok sayıda ikramlar ve yiyecekler barındıran büyük ve şık banket organizasyonlarında bile klâsik menü içerisinde sayılan çeşit yoğunluğu ile karşılaşıldı. Klâsik menülerin günümüzdeki etkisi modern menülerin içerik, sıra ve düzeninde kendisini göstermektedir. Günümüzde, değişen yaşam koşulları ve yoğun iş hayatı, insanların beslenme alışkanlıklarını değiştirdiğinden sağlıklı beslenme talep ve ihtiyacı artarken, yemeğe ayrılan vakit ise azalmaktadır. Bu nedenle klâsik menüde bulunan yaklaşık 12 çeşit, Fransız aşçı Auguste Escoffier tarafından sadeleştirilerek, ortalama beş-sekiz çeşit yemek grubuna indirgenmektedir. Klâsik menüdeki yiyecek gruplarının birleşmesi ve de sadeleşmesi sonucu ortaya çıkan bu yeni menü içerik ve sıralaması modern menü olarak tanımlanmaktadır.