Entomoterapi, günümüz bilimsel literatüründe XX. yüzyılın sonlarındaki dönemlerde ilk kez kullanılmaya başlamış ve akademik çevrelerde sistematik bir terim olarak Costa-Neto (2005) tarafından tanımlanmıştır. Ancak böceklerin tedavi amaçlı kullanımı, Antik Mısır ve Çin tıbbına kadar gitmektedir. İnsanlık tarihi boyunca doğada bulunan canlıların sağlık amacıyla kullanılmasına dayanan geleneksel tıp uygulamaları, bu süreçte önemli bir yer teşkil etmiştir. Bu açıdan bakıldığında böceklerin sağlık üzerindeki yararlı etkilerinin değerlendirilmesi anlamına gelen Entomoterapi, hem geleneksel hem de modern tıp araştırmalarında ilgi çeken bir alan olmuştur. Farklı bölgelerde böcekler sadece gıda kaynağı olarak değil aynı zamanda ilaç ve tedavi edici maddeler olarak da önem kazanmıştır.

Batı Afrika'da gerçekleştirilen araştırmalar, halk hekimlerinin çeşitli böcekleri hem tıbbi hem de büyüsel amaçlarla kullandığını ortaya koymuştur. Örneğin arı (Apis mellifera) balı ve balmumu, yaraların tedavisinde antiseptik özellikleri sayesinde değerlendirilmektedir. Karıncalar, özellikle kas ve eklem ağrılarına karşı sağladıkları ağrı kesici etkisiyle dikkat çekmektedir. Termitler ise sindirim sorunları ve bağırsak rahatsızlıkları için tercih edilmektedir. Türkiye'de yapılan incelemelerde de benzer durumlar gözlemlenmektedir. Bal arısı ürünleri (bal, propolis, arı sütü) yaygın olarak yara tedavisi, bağışıklık sistemini güçlendirme ve solunum yolu rahatsızlıklarında tercih edilmektedir. Böcek larvaları (özellikle kurtçuklar), iltihaplı yaraların temizlenmesi amacıyla kullanılmıştır. Kınkanatlılar (Coleoptera) bazı yerlerde ateş düşürücü olarak işlev görmekte, çekirgeler ise sindirim sistemini rahatlatma özellikleriyle tanınmaktadır. Modern bilimsel çalışmalar, bu geleneksel bilgileri destekler nitelikte bulgular ortaya koymaktadır. Örneğin, yenilebilir böceklerden elde edilen fonksiyonel proteinlerin anti-diyabetik ve anti-obezite etkiler gösterdiği bildirilmiştir. Bu durum, böcek kaynaklı bileşiklerin yalnızca tamamlayıcı tıpta değil aynı zamanda farmasötik ürün geliştirilmesinde de potansiyel taşıdığını göstermektedir. Aynı zamanda Türkiye’de alternatif gıda olarak yenilebilir böceklerin değerlendirilmesine yönelik çalışmalar da yapılmaktadır. SWOT analizi yaklaşımıyla gerçekleştirilen bir araştırmada böceklerin sürdürülebilirlik, düşük çevresel etki ve fonksiyonel bileşen zenginliği açısından önemli avantajlar sunduğu; ancak kültürel kabul edilebilirlik ve yasal düzenlemeler açısından bazı zorluklar bulunduğu ortaya konmuştur.

Sonuç olarak Entomoterapi geleneksel bilgilerin korunması ve yeni jenerasyon ilaç ile besin takviyelerinin oluşturulması açısından öne çıkan bir alan olmaktadır. Böceklerin çeşitliliği ve barındırdığı zengin biyokimyasal bileşikler, özellikle metabolik hastalıklar, bağışıklık sistemini destekleme ve yara iyileştirme konularında gelecekte umut verici uygulamaların geliştirilmesine olanak tanımaktadır. Ancak bu potansiyelin etkin bir şekilde kullanılabilmesi için daha fazla bilimsel çalışma yapılması, kültürel bilincin artırılması ve yasal düzenlemelerin güçlendirilmesi gereklidir.