Chef-Farmer kavramı, gastronomiyle tarımı doğrudan bağlayan bir bütünleşik sistemdir. Bu sistemde şefler, yerel çiftçilerle yakın bir işbirliği içinde hareket ederek menülerini sürdürülebilir, taze ve mevsiminde olan ürünlerle hazırlarlar. Bu yöntem, çiftçiyi yalnızca bir tedarikçi olarak değil aynı zamanda gastronomik yaratım sürecinin aktif bir paydaşı olarak konumlandırır. Geleneksel "satıcı-alıcı" ilişkisini aşarak tarımsal üretim ve mutfak arasındaki doğrudan etkileşimi ön plana çıkarır.

Chef-Farmer kavramının evrimi, "çiftlikten sofraya “farm-to-table” hareketinin artışıyla aynı doğrultuda ilerlemiştir. Şefler ile çiftçiler arasında oluşturulan sağlam bağlar, aracıların sayısının azalmasını ve doğrudan etkileşimi mümkün kılmaktadır. Böylece taze ve lezzetli gıdalar ile sürdürülebilir üretim yöntemleri ön plana çıkmaktadır. Akademik çalışmalar, aşçı ve çiftçiler arasındaki işbirliğinin mutfaklarda yenilik merkezi olduğunu belirtmektedir. Örneğin, Güney Afrika ve Meksika'daki şefler, yerel kaynaklara ve geleneksel bilgilere dayanarak gastronomik yenilikler ile biyokültürel çeşitliliği yeniden canlandırmakta, bu sayede yerel düzeyde sürdürülebilirliği artırmaktadır. Ayrıca, ABD'deki Utah Farm-Chef-Fork programı, aşçı ve çiftçileri atölyeler, çiftlikler ve restoran gezileri aracılığıyla bir araya getirerek bu işbirliğini pekiştirmeyi amaçlamaktadır. Böylece gıda taşımacılığını azaltmayı ve toplumsal canlılığı artırmayı hedeflemektedir (2013-14 döneminde toplamda 172 çiftçi ve 73 şef katılmıştır).

Chef-Farmer yaklaşımı, sürdürülebilir ve etik mutfak kültürünün temel unsurlarından biridir. Çiftçiden doğrudan menüye ulaşan malzemeler tazelik, besin değeri ve lezzet açısından yüksek bir kalite sunmaktadır. Ayrıca yerel ekonomiye de fayda sağlamaktadır. Bunun yanı sıra şef ve çiftçilerin ortaklaşa çalışarak yerel ve dezavantajlı türlerle yenilikçi yemekler oluşturması, biyolojik ve kültürel çeşitliliğin sürdürülmesine yardımcı olmaktadır. Bu yaklaşım, "derin ölçeklendirme (scaling deep)" adı verilen ve güven duygusunu ön plana çıkaran sürdürülebilir gıda sistemlerine yönelik yeni bir anlayışı temsil etmektedir. Ancak pratikte birtakım zorluklar mevcuttur. Süreklilik, tutarlılık, ürün kalitesi ve tedarik hacmi gibi unsurlar Chef-Farmer işbirliğini ara sıra kısıtlamaktadır. Yine de Chef- Farmer yaklaşımı hem gastronomi hem de ekoloji açısından umut verici bir gelecek sunmaktadır.