Akalan Kalesi
ARKEOLOJİK KAZI VE YÜZEY ARAŞTIRMASI Yüzey Araştırması DOĞAL VE KÜLTÜREL MİRAS SİT ALANI Arkeolojik Sit Alanı Kale Antik Kent
-
2025
Akalan Kalesi, Samsun'un Atakum İlçesi Çatmaoluk sınırları içinde Samsun şehir merkezinden güneybatı yönünde 16 kilometre mesafede yer almaktadır. Akalan Kalesi’nin kuzey, batı ve güney yönlerinde etrafı Kürtün Irmağı ve kollarıyla çevrilidir. Bir plato üzerine yer alan Akalan Kalesi, kuzeyinde Pamuktarla Tepe, güneyinde Çavuşun Dağı’yla sınırlandığı akarsularla oluşmuş vadilerle birlikte çok korunaklı bir konumda yer almaktadır. Kalenin kuzey ve kuzeydoğu yönlerinden erişimi kolay olan kalenin batısında bulunan yamaçta ise sivil yerleşim kalıntılarının bulunduğu ifade edilmektedir. Gerçekleştirilen güncel çalışmalar ışığında Akalan Kalesi’nin bu ifade edilen alanları dışında güneyinde bulunan yamaç alanında da sivil yerleşim alanı bulunduğu tespit edilmiştir.
Akalan Kalesi’nde ele geçen bulgular sonucunda T. Macridy yerleşimi, Herodotos’un Pteria olarak ifade yer olarak lokalize etmiştir. T. Özgüç ise Akalan’ı Orta Anadolu’nun Demir Çağı kasaba karakteristiklerine uyduğunu ve en kuzey örneği teşkil ettiğini ifade etmektedir.
H. H. von der Osten, Tunç Çağı’nda Akalan Kalesi’nin Hitit İmparatorluğu, Myken ve Ege Uygarlıkları arasında bir bağlantıya sahip olabileceğini ve ileride gerçekleştirilecek çalışmaların bu konuya ışık tutacağını ifade etmekle birlikte yerleşimi Hitit yerleşimleri arasında göstermiştir. Akalan Kalesi’nde Tunç Çağı’na ait fiziki veriler bölgede araştırmalarda bulunan U. B. Alkım, M. Özsait ve M. D. Yılmaz tarafından tespit edilmiştir.
Genel olarak bakıldığında Akalan Kalesi’nde ele geçen bulgular ışığında aşağıdaki dönemlerin varlığı anlaşılmaktadır.
Çağlar | Alt Dönemler | Tarih Aralığı |
Tunç Çağı | Erken Tunç Çağı | MÖ 3000-2000 |
Orta Tunç Çağı | MÖ 2000-1600 | |
Geç Tunç Çağı | MÖ 1600-1200 | |
Demir Çağı | Erken Demir Çağı | MÖ 1200-950 |
Orta Demir Çağı | MÖ 950-750 | |
Geç Demir Çağı (Oryantalizan Dönem Arkaik Dönem Klasik Dönem) |
MÖ 750-330 | |
Antik Çağ | Hellenistik Dönem | MÖ 330-30 |
Roma Dönemi | MÖ. 1.-MS. 4. yüzyıl | |
Geç Roma Dönemi | MS 4.-6. yüzyıl | |
Geç Antik Çağ | Bizans Dönemi | MS 6.-13. yüzyıl |
Amisos’un (Samsun) konumu gereği Orta Anadolu’ya giden ticaret yolunun kontrolünde önemli rol oynadığı söylenebilir. Amisos’a iç kesimden veya Orta Anadolu’dan geldiği ve dolayısıyla buradaki geçit konumundaki vadilere hakim bir bölgede bulunan Akalan Kalesi kontrolündeki bölgeden geldiği düşünülebilir. Bu durumda kentin İon ve Yunan kolonileriyle Anadolu arasında gerçekleşen ticarete ortak olduğu ve sevkiyatların güvenliği konusunda bir işlevi olduğu sonucuna da varılabilir.
Tunç Çağı, Demir Çağı ve Hellenistik Dönemi kentleşme sürecinde Samsun yöresinin kültürel gelişimi ve etkileşimi yanı sıra sosyo-ekonomik yaşamı konularında çok önemli bilgiler sunacak bir merkezdir.
1800’lü yılların sonunda ve 1900’lü yılların başlarında Samsun’da tarihi eser kaçakçılığının ve kaçak kazıların sıkça gerçekleşmesi sonucunda Müze-i Hümayun (İstanbul Arkeoloji Müzesi) Müdür Muavini Halil Ethem (Eldem) Bey bölgeyi teftiş etmek amacıyla 1906 yılında Samsun’a gelmiştir. Halil Ethem Bey Samsun ziyareti sırasında Mihalaki Theodoridi adındaki bir antikacının dükkanında figürlü ve boyalı pişmiş toprak mimari kaplama levhaları dikkatini çekmiştir. Bu eserleri Müze-i Hümayun adına satın alıp bu eser grubunun buluntu yerinin tespiti ve diğer eserlerin de Müze-i Hümayun’a gönderilmesi konusunda talimat verir. Kısa süre içerisinde eser grubunun buluntu yerinin Akalan Kalesi olduğu bilgisi sonucunda Halil Ethem Bey önemli bulgular içeren alanda Theodor Macridy Bey tarafından bir kazı çalışması yapılmasına karar verir. Aynı yıl içinde T. Macridy tarafından kazı çalışmaları gerçekleştirilir. Bu çalışmalarla Akalan Kalesi, yurdumuzda Karadeniz Bölgesi'nde resmi izinle gerçekleştirilen ilk arkeolojik kazı olur.
1906 yılı sonrasında bölgede gerçekleştirilen yüzey araştırmaları kapsamında Akalan Kalesi'nde de araştırmalar yürütülmüştür. Bu bağlamda H. H. von der Osten (1926), İ. K. Kökten (1941), U. B. Alkım (1972), S. Özsait (1988-2004), Ş. Dönmez (1997, 2004), Ö. Bilgi (2000-2003), A. Türker (2015-2016) ve son olarak M. D. Yılmaz (2022-2024) Akalan Kalesi'nde araştırmalarda bulunmuştur.
Mimarisi: Demir çağını ifade eden mimari buluntuları arasında terracotta (pişmiş toprak) mimari kaplama plakaları, çatı kiremitleri, akroter parçalarıdır. Mimari kaplama plakalarının kullanımına ait gelenek A. Akerström’e göre Akalan, Pazarlı ve Boğazköy’e İonia’dan deniz yoluyla Amisos üzerinden gelmiş, Ş. Dönmez’e göre ise Pazarlı üzerinden Akalan’a Boğazköy’den gelmiştir. C. Roebuck ise, bu duvar kaplamalarının Aeolia özellikleri taşıdığını ve Pazarlı ve Boğazköy buluntularından ziyade Larissa’daki prototiplere daha benzer olduğunu ifade etmektedir.
Kazı raporlarında kerpiç konusunda bilgilerin bulunmayışı ahşap mimarinin kullanılmış olabileceğini göstermektedir. Forrer, bu konuda sık ormanlıkla kaplı Karadeniz Bölgesi’nde büyük yerleşimlerden ziyade küçük çaplı ancak bol miktarda yerleşimlerin varlığını ve ahşap mimarinin kullanılmış olması gerektiğini öne sürmektedir.
Kalenin surları günümüzde kısmen gözlemlenebilen surların 4,5-5,5 metre yüksekliğe kadar korunmuş olduğu ancak çoğunluğunun toprak altında kaldığı gözlemlenmektedir. Surların toplam uzunluğunun 500 metreden fazla olduğu düşünülmektedir. Surların şevli yapıda olduğu ve bu bağlamda kuzeydoğu cephede 55-60 derecelik, batı ve güney cephelerde ise 80 derecelik eğimlere sahip olduğu ifade edilmektedir. Yerleşimin üzerine kurulduğu kayalığın üzerinde kiklopien ve yarı kiklopien duvar örgüsü kullanılarak inşa edildiği görülmektedir. Surların taş mimari üzerinde olasılıkla kerpiç mimari şeklinde devam ettiği düşünülmektedir. 2022 yılında gerçekleştirilen yüzey araştırmalarında tespit edilen kerpiç kalıntılar, önceden yapılan bu öngörüyü doğrular niteliktedir. Sur sistemi üzerinde kuzeyde bir büyük ve güneyde bir küçük olmak üzere toplam iki adet girişin olduğu izlenmektedir. Girişlerin etrafları karşılıklı yuvarlak kule yapılarıyla desteklenmiştir.
Terracotta mimari kaplama plakaları: Akalan Kalesi teracotta (pişmiş toprak) mimari kaplama plakaları bulguları üzerinde kabartma ve krem renk zemin üzerine kiremit kırmızısı, koyu kahverengi ve kahverengimsi siyah yanı sıra grimsi siyah ve sarımsı kahvregengi tonlarda mat boyayla işlenmiş motifler yer almaktadır. Üzerinde çörten deliği bulunan örneklerinde bulunduğu mimari kaplama plakaları da yer almaktadır. Kaplama plakalarının üzerlerinde karşılıklı duran arslan ve arslan-panter figürleri genellikle çörten deliği bulunan örnekler üzerinde izlenmektedir. Duvar kaplamalarına ait plakalar üzerinde ise figürlü kompozisyonlar (Herakles ve Pholos’un centaurlara karşı mücadelesi, lotus-palmet frizi, giyoş bandı-rozet bezeği ve meander, baklava dilimi, dikdörtgen ve dikdörtgen içinde yer alan üçgenlerden oluşan geometrik motifler yer almaktadır. 2022-2024 yılı çalışamaları sırasında bu terracotta mimari kaplama plakalarından örnekler tespit edilmiş ve Samsun Müzesi’ne teslim edilmiştir.
Seramik buluntular: Seramikler arasında MÖ VI. yüzyılın ilk yarısına tarihlenen Orta Anadolu geleneğine bağlı yerel üretim unsurlarla birlikte İonya kökenli Yaban Keçisi stilindeki Oryantalizan Dönem örnekleri olduğu ifade edilmektedir (Resim 1).
Akalan buluntusu olan iki adet Rodos üretimi Yaban Keçisi stilindeki testinin Orta Yaban Keçisi Stili II Evresine (SiA Ic) tarihlenmesiyle Akalan’ın İonia’yla münasebetlerini MÖ VII. yüzyılın sonlarına (MÖ 630-610) çektiği ifade edilmektedir.
Orta Anadolu geleneğine bağlı seramiklerin varlığı Akalan Kalesi’nin kuruluşunun MÖ 850-650 yıllarından daha da erkene gidebileceğine işaret ettiğine dikkat çekilmektedir. Bu durumda Akalan Kalesi’nin Orta Anadolu gelenekli bir yerleşim karakterinde olduğunu göstermektedir. Seramik bulgular konusunda S. Przeworski, Bakır Çağı ve Phrygler’e ait örnekler olduğunu, U. B. Alkım, Erken Tunç Çağı’na tarihlenen gözlemlerini ve M. Özsait ise Erken Tunç Çağı’na ait örneklerin varlığını ifade etmiştir. A. Türker ise Demir Çağı öncesine tarihlenen bulgulara rastlamadığını ifade etmektedir. A. Türker, bu konuda daha kapsamlı araştırmaların yapılması gerektiğini vurgulamaktadır. 2022-2024 yıllarında M. D. Yılmaz tarafından gerçekleştirilen yüzey araştırması kapsamında belgelenen seramikler arasında Erken Tunç ve Orta Tunç Çağı’na ait örnekler bulunmaktadır.
Yaban Keçisi stilindeki seramiklerin dışında kalan seramiklerin tamamının yerel unsurlar olduğu ve Arkaik dönem buluntularının yüzeye yakın olmasıyla sonrasına ait bulguların olmayışı Arkaik Dönem sonrasında yerleşimin terk edilmiş olabileceğine dikkat çekilmektedir. Strabon tarafından sunulan Amisos yakınlarındaki bir yerleşimden Kappadokia’lı bir beyin yanındakilerle gelerek Amisos’u nüfusunu arttırdığı bilgiyle örtüşmektedir. Ancak Ö. Bilgi ve Ş. Dönmez, Akalan’da Demir, Hellenistik ve Roma Çağlarına ait buluntuların varlığını ifade edilmektedir. A. Türker tarafından gerçekleştirilen yüzey araştırmaları sırasında tespit edilen seramikler de Ö. Bilgi ve Ş. Dönmez’i doğrulamaktadır. 2022-2024 yılları arasında M. D. Yılmaz tarafından gerçekleştirilen yüzey araştırması sırasında tespit edilen seramik örnekleri arasında Demir, Hellenistik, Roma, Geç Roma ve Bizans Çağlarına ait bulgular yer almaktadır.
Referanslar
Åkerström, Å. (1966). Die Architektonischen Terrakotten Kleinasiens. Lund (GWK Gleerup).; Åkerström, Å. (1978) "Ionia and Anatolia-Ionia and The West. The Figured Architectural Terracotta Frieze: Its Penetration and Transformation in the East and in the West in the Archaic Period", E. Akurgal (Ed.). The Proceedings of the Xth International Congress of Classical Archaeology, Ankara-İzmir 23-30/IX/1973: Vol. I, Ankara (Türk Tarih Kurumu): 319-327; Alkım, U. B. (1973). İslâhiye ve Samsun Bölgesinde 1972 Dönemi Çalışmaları, Belleten, XXXVII (147): 435-438; Alkım, U. B. (1974). Tilmen Höyük ve Samsun Bölgesi Çalışmaları 1972, Türk Arkeoloji Dergisi, 21(2): 23-28; Atasoy, S. (1997). Amisos: Karadeniz Kıyısında Antik Bir Kent. (Samsun) SAMOTO Otomobil; Bilgi, Ö., Atasoy, S., Dönmez, Ş. ve Summerer, L. (2002). “Samsun (Amisos) Bölgesinin Kültürel Gelişimi Projesi ile İlgili Yüzey Araştırması 2000, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 19(1): 279-296; Bilgi, Ö., Atasoy, S., Dönmez, Ş. ve Summerer, L. (2004b). Samsun (Amisos) Bölgesinin Kültürel Gelişimi Projesi, Belleten, LVIII(252): 387-402; Bilgi, Ö., Atasoy, S., Dönmez, Ş. ve Ulugergerli, E. U (2004a). Samsun İli 2001 Dönemi Yüzey Araştırması, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 21(1): 87-96; Bilgi, Ö., Atasoy, S., Gökçe, F. ve Dönmez, Ş. (2003). “2001 Yılı Samsun İli Yüzey Araştırması, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 20(2): 41-50; Bilgi, Ö., Dönmez, Ş. ve Ulugergerli, E. U. (2005). Samsun İli 2003 Dönemi Yüzey Araştırması, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 22(1): 115-124; Cook, R. M. (1946). Ionia and Greece in the Eighth and Seventh Centuries B. C., Journal of Hellenic Studies, 66: 67-98; Cummer, W. W. (1976). Iron Age Pottery from Akalan, Istanbuler Mitteilungen, 26: 31-39.Dönmez, Ş. (1999). “Sinop-Samsun-Amasya İlleri Yüzey Araştırması 1997, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 17(II): 513-536; Dönmez, Ş. (2000). Orta Karadeniz Bölgesi Yüzey Araştırması, O. Belli (Ed.), Türkiye Arkeolojisi ve İstanbul Üniversitesi, İstanbul (İstanbul Üniversitesi): 330-334; Dönmez, Ş. (2004). Akalan Hakkında Yeni Gözlemler, Anadolu Araştırmaları, 17(1): 67-91; Dönmez, Ş. (2005). Akalan ve Yakın Çevresi Yüzey Araştırması-2004, Türk Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü Haberler, 19: 16-17; Dönmez, Ş. ve Ulugergerli, E. U. (2008). Geopgysical Research at Akalan, Ancient West & East, 7: 249-264; Dönmez, Ş. ve Ulugergerli, E. U. (2010). Akalan Arkeolojeofizik Araştırmaları, Anadolu Araştırmaları/Jahrbuch für Kleinasiatische Forschung, XIX(1): 13-40; French, D. (1986). Stephane, Anadolu Araştırmaları, 10: 483-498; French, D. (1991). The Iron Age in the Black Sea, Thraica Pontica, IV: 237-240; İşlek, A. E. ve Yılmaz, M. D. (2025). Samsun’da Gerçekleştirilen İlk Resmi Arkeolojik Kazının Tarihsel Zemini, Külliye, 6(1): 99-120; Kökten, İ. K. (1945). Kuzey-Doğu Anadolu Prehistoryasında Bayburt Çevresinin Yeri, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, III(5): 465-486; Macridy, T. (1907). Une Citadelle ArchaiqueduPont: Foilees du Musée Impérial Ottoman, Mitteilungen der Vorderasiatischen Gesselschaft, 4: 167-175; von der Osten, H. H. (1929). Explorations in Central Anatolia Season of 1926, (OIP V), Chicago (University of Chicago Press); Özsait, M. (1990). Orta Karadeniz Bölgesi’nde Yeni Prehistorik Yerleşimler, Tarih Boyunca Karadeniz Kongresi Bildirileri II/I, Samsun (Ondokuz Mayıs Üniversitesi): 124-131; Özsait, M. (2004) 2002 Yılı Samsun-Amasya Yüzey Araştırmalarının İlk Sonuçları, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 21(2): 273-284; Roebuck, C. (1984). Ionian Trade and Colonization. Chicago (Ares Publishers); Saka, Ö., Kadıoğlu, S., Dönmez, Ş., Gündoğdu, N. Y., Önal, K. M. ve Ulugergerli, E. U. (2002). Akalan Kalesi’nde (Samsun) Yapılan Jeofizik Ön Çalışmaları ve Radar Ölçüm Örneği, S.D.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1): 1-6; Summerer, L. (2005). Griechische Tondächer im Kappadokischen Kontext: Die Architectur terrakotten aus Akala", F. Fless ve M. Treister (Eds.). Bilder und Objekte als Träger Kultureller Identität und Interkultureller Kommunikation im Schwarzmeergebiet: Kolloquium in Zschortau/Sachsen vom 13.2-15.2.2003, Rahden (Verlag Marie Leidorf GmbH): 27- 36; Summerer, L. (2007). Greeks and Natives on the Southern Black Sea Coast in Antiquity", G. Erkut & S. Mitchell (Editörler). The Black Sea: Past, Present and Future: Proceedings of the International, Interdisciplinary Conference, Istanbul, 14-16 October 2004, Londra (British Institute at Ankara): 27-36; Summerer, L. (2008). Indigenious Responses to Encounters with the Greeks in Northern Anatolia: The Reception of Architectural Terracottas in the Iron Age Settlements of the Halys Basin, P. Guldager Bilde ve J. H. Petersen (Editörler). Meetings of Cultures in the Black Sea Region: Between Conflicts and Coexistence, Aarhus (Aarhus Universitetsforlag): 263- 286; Summerer, L. (2009). Influence of the Greek Pottery on the Late Archaic Architectural Terracottas from Northern Anatolia", P. Dupont & V. Lungu (Eds.), Actes du Colloque International Les Productions Céramiques du Pont-Euxin à l’Époque Grecque” (Bucarest, 18-23 Septembre 2004), Paris (Éditions de la Maison des Sciences de l’homme): 188-202; Türker, A. (2016). Samsun Bölgesi Arkeolojik Yüzey Araştırması 2015 Yılı Çalışmaları Sonuç Raporu: Atakum Lokalitesi ve Kültürel Mirasını Koruma Önerileri”, B. Şişman (Editörler). Atakum’a Akademik Bir Bakış: Yeni Atakum, Samsun (Atakum Belediyesi): 27-44; Türker, A. (2017a). Samsun Bölgesi Arkeolojik Yüzey Araştırması 2015 Yılı Çalışmaları: İlkadım ve Canik Lokaliteleri, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 34(1): 391-416; Türker, A. (2017b). Samsun Bölgesi 2016 Yılı Prehistorik ve Protohistorik Dönem Arkeolojik Yüzey Araştırması Sonuç Raporu, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 35(1): 117-146; Yılmaz, M. A. (2012). Demir Çağı’nda Samsun: Kazılar ve Yüzey Araştırmaları Işığında Genel Bir Bakış", M. Aydın, B. Şişman, S. Özyiğit ve H. Atsız (Editörler). Samsun Sempozyumu: 13-16 Ekim 2011: Cilt I, Samsun (Samsun Valiliği): 99-115; Yılmaz, M. D. (2023). Greek Influences & Religion at Akalan Citadel: Observations of the Herakles’ Centauromachy Scene, U. Parlıtı (Editör), A Reflection of the Past and a Glimpse to the Future: Religion and Ritual in Anatolian Archaeology, İstanbul (Kabalcı 181-192): 181-192; Yılmaz, M. D. (2024a). Akalan Kalesi ve Çevresi (Samsun) Arkeolojik Yüzey Araştırması: 2022 Sezonu, Araştırma Sonuçları Toplantısı, 39(2): 599-612; Yılmaz, M. D. (2024b). Recent Archaic Period Decorated Architectural Terracotta Finds from Akalan Citadel (Discovered During the 2022-2023 Research Campaigns), Arheologia, (4): 86-103; Yılmaz, M. D. (2025a). İlk Veriler Işığında Akalan Kalesi Nekropolis Alanları, R. Akarsu, A. C. Has ve K. Yazar (Editörler). Atatürk Üniversitesi Arkeoloji Bölümü 50. Yıl Anı Kitabı, Erzurum (Atatürk Üniversitesi Yayınevi): 293-306; Yılmaz, M. D. (2025b). Akalan Kalesi ve Çevresi (Samsun) Arkeolojik Yüzey Araştırması: 2023 Sezonu, Araştırma Sonuçları Toplantısı 40(3): 121-136; Yılmaz, M. D. (2026-Baskıda). Akalan Kalesi ve Çevresi (Samsun) Arkeolojik Yüzey Araştırması: 2024 Sezonu, Araştırma Sonuçları Toplantısı 41.