Yemek Turizmi

Gastronomi Kavram Üretim Yönetimi ve Pazarlama

İnsanların seyahat süresince yemeklerin tüketimini, hazırlanmasını, sunumunu öğrenerek yerel kültürü tanımak ve yeni lezzetler keşfetmek için belirlenen destinasyona seyahat etmesi olarak tanımlanmaktadır. Yemek turizminde seyahat etme eylemi ima edilmektedir. Yaşadıkları yerden uzaklaşıp yemek için belirledikleri destinasyona giden kişilere yemek turisti veya yemek gezginleri denir. Yemek turisti veya yemek gezginlerinin motivasyon unsurları; bölgesel veya ulusal mutfağı, mirası, kültürü veya geleneği yansıtan yiyecek ve içeceklerin bazılarını öğrenmek ve kültürleri deneyimlemektir. Yemek turizmini genellikle orta yaş ve üzeri kesim ile gençler talep etmektedir. Genellikle bu kişiler iyi eğitim almış ve gelir düzeyi yüksek kişilerdir.

Yemek turizminin seyahat amacı; yiyecekleri tatmak ve yiyecek üretim bölgelerinin özelliklerini deneyimlemek ve yiyecek üreticilerini, restoranları, yiyecek festivallerini, spesifik yerleri ziyaret etmektir. Yemek turizmi; hammaddenin üretimi, yemeğe dönüştürülmesi, yemeğin korunması, yemek sistemleri, yemeğin sunumu, yemek kültürü ve yeme-içme alışkanlıkları, tarif geliştirime, pişirme sınıfları, yemek hazırlama, sunma ve tüketme teknikleriyle ilgili tüm etkinlikleri kapsamaktadır.

Yemek turizmi hem yerel ürünleri, çiftçi pazarlarını, organik gıdaları hem de el sanatlarını, gelenekleri, mimariyi, yaşam tarzını içerisinde barındırdığı için kültür turizminin bir parçasıdır. Bu bağlamda yemek turizminin türleri; hasata katılma, fuar ve pazarları ziyaret etme, yemek, şarap, bira, harman festivallerine katılma, fabrika turları, yerel restoranlarda yemek yeme, gurme restoranlarda yemek yeme ve yemek kurslarına katılma gibi eylemleri içermektedir. Genel olarak yemek turizmindeki yükselişin nedenleri; yemek, şarap ve seyahat dergileri, her bölgenin sahip olduğu kendine has yemek kültürü, bilinçli tüketici, doğal yaşama olan ilgi, marketlerde satılan ürün çeşitliliği, teknolojinin ilerlemesi olarak özetlenmektedir.

Yemek turizmi kavramı ilk olarak 1998 yılında Ohio’daki Bowling Green Üniversitesi’nden araştırmacı Lucy Long tarafından kullanıldı. 2001 yılından önce dünya çapında akademisyenler mutfak ve şarap turizmine ilişkin çeşitli çalışmalar yaptı. 2001 yılında Uluslararası Mutfak Turizmi Birliği’nin (ICTA) başkanı Erik Wolf mutfak turizmi beyaz raporu yayımladı. 2003 yılında Erik Wolf Uluslararası Mutfak Turizmi Birliği’ni kurdu. Ardından endüstri büyümeye başladı.

Gelecekte yemek turizminin kültür turizminin bir parçası olarak devam edeceği düşünülmekte, turistlerin istek ve memnuniyetlerinin değişen yapısı ile yemek turizminde farklı aktivitelerin ön plana çıkacağı öngörülmektedir.

Yararlanılan Kaynaklar

Hjalager, A. M. ve Carigliano, M. A. (2000). Food for Tourists-Determinants of an Image, International Journal of Tourism Research, 2: 281-293; Ignatov, E. ve Smith, S. (2006). Segmenting Canadian Tourists, Cureent Issues in Tourism, 9(3): 121-134; Long, L.M. (2004). Culinary Tourism. Kentycky: The University Press of Kentucky; Tefler, D. J. ve Hashimoto, A. (2003). Food Tourism in the Niagara Region: The Development of a Nouvelle Cuisine. İçinde; Hall, C.M., Sharples, L., Mitchell, R., Macionis, N. ve Cambourne, B. (Editörler) Food Tourism Around The World (ss.158-177). Oxford: Butterworth Heineman; Wolf, E. (2002). Culinary Tourism: A Tasty Economic Proposition. Portland: International Culinary Tourism Taskforce.

Ayrıntılı bilgi için bakınız

Akkuş, G. (2013). Yemek Turizmine Katılma Niyeti: Planlı Davranış Teorisi Çerçevesinde Bir İnceleme (Yayınlanmamış doktora tezi). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü; Hall, C. M. ve Mitchell, R. (2005). Gastronomy, Food and Wine Tourism. İçinde; Buhalis, D. ve Costa, C. (Editörler), Tourism Business Frontiers: Consumers, Products and Industry (ss.137-147). Oxford: Butterworth Heineman.