Turizm genel tanımıyla yer değiştirmeyi vurgular. Yer değiştirme ise gidilen yer/mekân/uzamdaki insanlarla etkileşimi zorunlu kılar. Böylece turizm, yer değiştiren insanların gittikleri yerlerdekilerle etkileşimini ifade eden bir kavram olarak karşımıza çıkar. Burada yer terimi, genellikle bir coğrafi alan kast edilse de o alan içindeki mekân, kurum ve kuruluşları da içerir. Her mekân ilişkili olduğu insanlarca, kendi kültürlerine uygun şekilde düzenlenir ve yönetilir. Dolayısıyla turizm ve kültür birbiriyle büyük oranda kesişen kavramlardır. Başka deyişle her türlü turizm büyük oranda kültürlerarasıdır. Turizmi ulusal (iç) turizm ve uluslararası (dış) turizm olarak iki sınıfa ayırarak inceleyenler, iç turizmde kültürlerarasılık durumunun olmadığını dolayısıyla kültürlerarası iletişim yeterliğine gerek duyulmadığını ileri sürerler. Oysa altkültür kavramını bilenler, her toplumun içinde bölgesel, etnik, dini, cinsiyete ve mesleğe dayalı altkültürlerin bulunduğunun farkındadır. Bu nedenle, kısa süre için yaşadığı yerden başka bir yere dinlenmek, eğlenmek ya da belirli işlerini görmek için giden insanlara konaklama, yeme-içme ve gezip görme hizmeti üreten bireylerin farklı kültürlerden insanlarla etkin iletişim kurma yeterliğine sahip olması zorunludur. Her turizmci, herkes gibi kendi kültürünü temsil eder. Ancak içinde bulunduğu sektör nedeniyle farklı kültürlere mensup insanlarla daha çok karşılaştığından temsilcilik rolü sıradan insanlardan daha büyük önem taşır. Ülke imajı denilen ve “Kişinin, ülke hakkındaki izlenim, duygu, düşünce, inanç ve çağrışımlar bütünü” olarak tanımlanan bir ülke hakkında zihinde oluşturulan resim çoğunlukla bireyin karşılaştığı ve o ülkenin temsilcileri olarak kabul ettiği insanlardan edindiği izlenimlere dayanır. Ülke imajının oluşması hem bireysel deneyimler hem de bireye aktarılan bilgi ve enformasyon sayesinde gerçekleşir. Konunun bilincinde olan ülkeler, olumlu imajlar yaratabilmek için bir taraftan tanıtım etkinlikleri yaparken bir taraftan da bireysel deneyimlerin kazanıldığı alanlardaki insanların etkileşim süreçlerinde yanlış anlamalara neden olmalarını önlemek amacıyla kültürlerarası iletişim yeterliği kazanmalarını sağlamaya çalışmaktadır.