Her ne kadar yalnız gezmeyi ve popüler turist destinasyonlarından uzak durmayı tercih etse de seyahatinin konaklama ve ulaştırma safhalarında konfordan ödün vermek istemeyen turist tipidir. Seyahat motivasyonunda yeni deneyimler edinmek ve rutin hayatının dışına çıkabilmek önemli faktörler olarak dikkat çekse de günlük yaşamındaki bazı alışkanlıklarından taviz vermek ve kendisini tam anlamıyla yerel halkın yaşamı içerisinde kaybetmek istememektedir. Ancak yine de ziyaret ettiği destinasyondaki yöre halkıyla onların dilinde sohbet etmek ve belirli bir düzeyde iletişim kurmaktan keyif almaktadırlar.

Cohen’e göre yenilik ve farklılık, turizm deneyiminin en temel öğelerini oluşturmaktadır ve turizm deneyimi yenilik ve alışkanlığın muhtelif kombinasyonlarından oluşmaktadır. Bir turist tamamen yeni ve yabancı bir ortama dahil olmayı yadırgamazken, başka bir turist alışkın olduğu hayatın konfor sınırlarının dışına çıkmayı rahatsız edici ve hatta korkutucu bulabilir. Dolayısıyla Cohen’in ortaya attığı dört farklı turist tipi, yenilik ve alışkanlık isteklerinde farklılaşmış bulunmaktadır. Örgütlü kitle turisti ve bireysel kitle turisti alışkanlıkların ağır bastığı tarafta yer alırken, gezgin ve başıboş turist yeniliğin baskın geldiği safta konumlanmaktadır. Cohen, tur operatörleri, seyahat acentaları ya da otel zincirleri gibi turizm sektörünün önemli aktörlerinin ürün ve hizmetlerini tüketen ilk iki turist tipini kurumsallaşmış turist olarak niteledi. Yeni destinasyonları keşfedebilen turistlerin hâkim olduğu ve turizm sektörünün ana aktörlerinin üretmiş olduğu ürün ve hizmetlerle zayıf bağı olan üçüncü ve dördüncü turist tiplerini ise kurumsallaşmamış turist şeklinde sınıflandırdı.