Transatlantik yolcu gemisi 1874 yılında kurulmuş olan White Star Line gemicilik şirketi tarafından İrlanda’da Harland and Wolff tersanesinde inşa edildi. Geminin yapımına 31. 03. 1909 tarihinde başlandı. 31. 05. 1911 tarihinde denize indirildi ve 02. 04. 1912 günü geminin yapımı tamamlandı. Maksimum taşıyabildiği 3.547 kişi sayısı ile beraber dünyada o güne dek yapılmış en büyük buharlı gemidir.

RMS Titanic’in yapımında denizcilik sektörünün en ileri teknolojileri kullanıldı. Devasa gemi 269 metre uzunluğunda ve 28,2 metre genişliğindeydi. Manevra kabiliyetini sağlayan üç pervanesi vardı. Pervanelere güç, buharlı motorlardan ve tribünlerden iletilmekteydi. Geminin çalışan üç bacası olmasına rağmen estetik bir görünüm kazandırılması için ilave bir baca daha eklenmişti. RMS Titanic gerçekleştireceği seferlerde yolcularına ultra lüks seyahat imkânları vaat etmişti. Ekonomik kademelere göre seyahat edecek yolcular birinci, ikinci ve üçüncü sınıflar olarak kategorilere ayrılıp sınıflandırılmıştı.

RMS Titanic ilk ve batışıyla sonlanacak son seferini Kaptan Edward John Smith’in idaresinde 10. 04. 1912 günü İngiltere’nin Southampton kentinden A.B.D.’nin New York City kentine gerçekleştirmek için yola çıktı. Seferde mürettebat dahil gemide 2.228 kişi vardı. Gemi bu yolculuğu sırasında seyahat eden insanların yanı sıra kargo ve posta taşımacılığı da yapıyordu. RMS Titanic’in izlediği rota üzerinde birçok buzdağının bulunduğu sefer esnasında gemiye rapor edildi. Fakat teknik aksaklıklar ve zâfiyetler nedeniyle söz konusu uyarılar geminin komuta merkezine iletilemedi. Ayrıca gemide sefer esnasında herhangi bir olumsuzlukla karşılaşmadan önlem alınması için gözcülük yapan personel vardı. Fakat 14. 04. 1912 gecesi ve 15. 04. 1912 sabahının ilk saatlerindeki hava şartları, personelin gözlem yapmasına muhalefet etti. Atlantik Okyanusu’nda seyreden gemi, New Foundland açıklarında seyrine devam ederken gözcü Frederic Fleet tarafından geminin ön tarafından yaklaşan bir buzdağı gözlemlendi, fakat gerçekleşecek bir çarpışmanın önüne geçilmesine müsaade edilmeyecek kadar yaklaşıldı. Gözcünün geminin idaresine buzdağını gördüğünü iletmesine rağmen duracak ve manevra yapılabilecek bir zaman kalmaması nedeniyle iddia edildiğine göre 37 saniye içerisinde çarpışma gerçekleşti. RMS Titanic sağ tarafından hasar almış ve gövdenin bu bölgesinde yırtılma meydana geldi. Aynı anda hasarlı bölgeden gemi su almaya başladı. Kompartımanları su basması üzerine teknik ekip geminin batacağını anlamış ve yolcuları kurtarmak için tahliye işlemine başlayarak filikaları devreye soktu. Fakat gemide tüm yolculara yetecek kadar filika yoktu. Yolculardan sadece 1.178 kişiyi tahliye edebilecek kadar filika mevcuttu. Ayrıca bazı filikalara tahliye esnasında kapasitesinin altında yolcu bindirildi.

RMS Titanic’in batacağı anlaşıldıktan sonra gemi acil yardım çağrısında bulundu. Çevresindeki birçok geminin bu çağrıya sessiz kaldığı iddia ediliyor. Mount Temple isimli bir gemi yardım çağrısına kulak verdi, fakat iletilen koordinatların yanlış olması sebebiyle herhangi bir yardımda bulunamadı. Gemi çarpışmadan yaklaşık iki saat 40 dakika sonra battı. Gemide bulunan insanlardan 1.513 kişi hayatını kaybetti. Hayatını kaybedenlerin çoğu erkekti. Çünkü tahliye esnasında filikalara öncelikli olarak kadın ve çocuklar bindirildi. RMS Titanic, yapımı tamamlandıktan sonra çok büyük bir üne sahip oldu ve bu geminin asla batmayacağına dair efsaneler de türetilmişti. Geminin görkemi kadar batışı da efsanelere neden oldu; gemiye ilişkin çok sayıda edebiyat ve sinema eseri ortaya çıktı. Bu eserlerden en görkemlisi 1997’de James Cameron’un yönetmenliğini üstlendiği Titanic filmi oldu. Film dünya genelindeki sinemalarda yaklaşık iki milyar seyirci tarafından izlendi.