1890’da İtalyan Büyükelçisi Baron Blanc’ın milyoner Amerikalı eşinin parasıyla, İtalyan Büyükelçiliği olarak kullanılmak üzere bir konak şeklinde inşa edildi. Üç katlı ve 60 odalı bu konağın yapımı tamamlandıktan kısa bir süre sonra Baron Blanc ülkesine çağrıldı. Bunun üzerine büyükelçi konağın yapım bedelini talep etti. Ancak İtalya, konağın elçilik konağı olarak uygun olmadığını belirterek herhangi bir ödemede bulunmadı. Konak Sultan II. Abdülhamid tarafından, bedeli kendi servetinden karşılanmak üzere, 19 bin altına satın alındı ve Hariciye Nazırları’na (Dışişleri Bakanı) Hariciye Konağı olarak tahsis edildi. Ahmet Tevfik Paşa 1895 yılında Berlin Büyükelçiliği’nden ayrılıp Hariciye Nazırı olarak İstanbul’a döndüğünde konağa yerleşti. 1897 yılında ise konak Ahmet Tevfik Paşa’ya ev olarak kullanması amacıyla bağışlandı. 1911 yılında yaşanan bir yangın konağın ahşap olan kısmının tamamen yanmasına neden oldu. Daha sonraki yıllarda Tevfik Paşa’nın İsviçreli eşi Afife Hanımın (Elisabeth Tschuml) önerisi ile konağın yanmamış iki katı onarıldı, ayrıca otel odalarını kapsayan dört kat inşa edildi ve 26 odalı otel, 1930 yılında en güzel deniz manzarası anlamına gelen Miramare adıyla açıldı. Ancak otel işletmeciliği konusunda deneyimsiz olan aile zarar etmeye başladı ve bunun üzerine otelin işletilmesi için o dönem İstanbul’da lokantaları bulunan Aram Hıdıryan ile anlaşıldı. Hizmet sektöründe deneyimli olan Aram Hıdıryan kısa bir süre içerisinde oteli büyüttü ve 1934 yılında mülkün yüzde 40’ına hissedar oldu. 40 oda daha ilave edilerek büyütülen otelin ismi de Miramare’den Park Otel’e çevrildi. Park ismi ise otelin bahçesinde bulunan çocuk parkından gelmektedir.

Park Otel’i rakiplerinden ayıran en önemli özellik, tarihi geçmişidir. Otel, Cumhuriyetin kuruluşundan sonra birçok seçkin devlet adamı, kral, prens, sanatçıyı ağırladı. Atatürk’ten Menderes’e, Yahya Kemal’den İngiltere Kralı Edward’a, Tito’dan Çiçero’ya çok sayıda önemli ismi ağırlayan Park Otel, aynı zamanda Halit Kıvanç, Orhan Boran ve Erkan Yolaç gibi sanatçıların program yaptığı önemli bir mekandı. 1978’de yükselen kurlar, bölgede yeni açılan oteller ve yenilenmesi için gerekli finansman bulunamaması Park Otel’in kapanmasına neden oldu (1979). 1981 yılında oteli Mengerler Şirketi satın aldı. Ancak Anıtlar Yüksek Kurulu 11. 02. 1978 tarihinde otel için yıkım kararı almıştı. Alınan bu karar 1983 yılında tekrar gözden geçirildi ve otele sadece ek bina yapılmasına karar verildi. Bu karar sonrasında 11 yıl süren bir hukuk mücadelesi başladı. Yerinde başlayan 33 katlı otel inşaatı 1994 yılında durduruldu. İnşaat Alman Konsolosluğu hizasına kadar yıktırıldı. Enkaz halindeki oteli Sami Ofer-Mehmet Kutman satın aldı. Buraya iş merkezi, rezidans ve otel yapılması planlanıyordu. Onlar da 2010’da oteli CVK Madencilik şirketinin sahibi Mahmut Çevik’e 150 milyon ABD Dolarına sattı. Otele toplam 230 milyon ABD Doları harcayan CVK Madencilik yönetimi, oteli yeni yüzüyle, CVK Park Bosphorus adıyla, 2013 yılında hizmete açtı. Böylece 400 otel odası ve apart bölümüyle toplamda 600 odalık kapasiteye sahip olan Park Otel, küllerinden yeniden doğmuş oldu. Otel, günümüzde Osmanlı tarzını ve mimarisini hem modern hem de klasik dokunuşlarla harmanlayarak yansıtmaktadır. Otelin her bir katı valide sultanlara atfedilerek, dönemlerinin aynı zamanda etkili siyasi figürleri olan bu güçlü isimler, misafirlere lobideki tabloları ve yaşam öyküleriyle anlatılmaktadır.