Marka İtibarı

Kavram Üretim Yönetimi ve Pazarlama

Marka itibarı; genellikle bir markanın müşteriler, çalışanlar, yatırımcılar ve genel halk dahil olmak üzere paydaşları tarafından genel olarak değerlendirilmesi olarak tanımlanmaktadır. Bireylerin bir markayla olan deneyimlerinin, etkileşimlerinin ve iletişimlerinin toplamını temsil etmekte ve markanın güvenilirliği ve değeri hakkındaki görüşleri şekillendirmektedir. Olumlu bir marka itibarı, vaatlerin tutarlı bir şekilde yerine getirilmesi,etik davranışlar ve olağanüstü müşteri deneyimleri temelinde oluşturulmaktadır. 

Marka itibarının geliştirilmesine ve korunmasına çeşitli faktörler katkıda bulunmaktadır. Örneğin Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) girişimleri, bir şirketin etik uygulamalara ve sosyal amaçlara olan bağlılığını sergileyerek marka itibarını önemli ölçüde artırmaktadır. Ayrıca kurumsal kimlik, kurumsal markalaşma ve kurumsal itibar, marka itibarını etkileyen birbiriyle bağlantılı unsurlardır. Ürün veya hizmetlerin algılanan kalitesi, müşteri deneyimleri ve marka iletişim stratejileri de marka itibarının şekillenmesinde rol oynamaktadır.

Güçlü bir marka itibarı, rekabetçi bir pazarda markayı diğerlerinden ayıran, müşteri sadakatini ve iş performansını artıran değerli bir maddi olmayan varlık olarak hizmet etmektedir. Olumlu bir marka itibarı, marka değerini artırmakta, tüketici davranışını etkilemekte ve sürdürülebilir marka başarısına katkıda bulunmaktadır. 

Marka itibarını etkili bir şekilde yönetmek ve geliştirmek, kurumsal değerlerle uyumlu, paydaşları verimli bir şekilde bir araya getiren ve itibar zorluklarını proaktif bir şekilde ele alan stratejik bir yaklaşımı gerektirmektedir.

Referanslar

Abimbola, T. ve Koçak, A. (2007). Brand, organization identity and reputation: smes as expressive organization, Qualitative Market Research: An International Journal, 10(4): 416-430. https://doi.org/10.1108/13522750710819748; Abratt, R. ve Kleyn, N. (2012). Corporate identity, corporate branding and corporate reputations, European Journal of Marketing, 46(7/8): 1048-1063. https://doi.org/10.1108/03090561211230197; Bendisch, F., Larsen, G. ve Trueman, M. (2013). Fame and fortune: a conceptual model of ceo brands, European Journal of Marketing, 47(3/4): 596-614. https://doi.org/10.1108/03090561311297472; Fan, Y. (2005). Ethical branding and corporate reputation, Corporate Communications: An International Journal, 10(4): 341-350. https://doi.org/10.1108/13563280510630133; Fatma, M., Rahman, Z. ve Khan, I. (2015). Building company reputation and brand equity through csr: the mediating role of trust, International Journal of Bank Marketing, 33(6): 840-856. https://doi.org/10.1108/ijbm-11-2014-0166; Jung, N. Y. ve Seock, Y. (2016). The impact of corporate reputation on brand attitude and purchase intention, Fashion and Textiles, 3(1). https://doi.org/10.1186/s40691-016-0072-y; Raharjo, G. P. A. (2020). Brand heritage, corporate reputation and brand image on buying intention, Journal of Applied Management and Business (JAMB), 1(1): 10-14. https://doi.org/10.37802/jamb.v1i1.59; Sarstedt, M. ve Schloderer, M. P. (2010). Developing a measurement approach for reputation of non‐profit organizations. International Journal of Nonprofit and Voluntary Sector Marketing, 15(3), 276-299. https://doi.org/10.1002/nvsm.389