Yapının üslup özellikleri XIV. yüzyılı işaret etmektedir. Kılıçarslan Mescidi’nde, bölgede hâkim olan Aydınoğulları Beyliği’nin mimari özellikleri görülmektedir. Kare planlı ve üç gözlü son cemaat yeri bulunan yapı, bir sıra moloz taş iki sıra tuğla malzeme ile inşa edilmiştir. Üç gözlü son cemaat yerinin giriş ekseninin iki yanı platform olarak yükseltilmiştir. Son cemaat yerinin batı kenarı cephe duvarı devam ettirilerek kapatıldığı için üç sütunla taşınan, üç sivri kemerle dışa açılan bir düzenleme görülmektedir. Kare planlı harim mekânı ise sekizgen bir kasnağa oturan kubbe ile örtülüdür. Kubbe ile beden duvarları arasındaki geçiş mukarnaslı tromplarla sağlanmaktadır. Harime açılan iki katlı pencereler iç mekânın aydınlığını sağlamaktadır. Alt kat pencereleri kare formlu olup tuğla malzeme ile yapılan sivri kemerlerle hareket kazanmaktadır. Orta pencerenin sivri kemeri biraz daha yüksek tutulmaktadır. Kasnağa her kenardan açılan bir daire kemerli, bir sivri kemerli küçük pencerelerle kubbe eteği seviyesinden iç mekân aydınlığını sağlamaktadır. Mihrap da geçiş öğeleriyle aynı renge sahip uygulamalar doğrultusunda restore edilmiştir. Restorasyon geçirerek günümüze gelmiş olan yapının kubbesi önceleri kurşun kaplı iken bugün tüm çatısı alaturka kiremit ile kaplıdır. Yapı, 1964 yılında restore edilmiştir. Döneminin özelliği olan ve aynı zamanda Osmanlı erken dönem yapılarında da uygulanan iki sıra kirpi saçak düzenlemesi yapıya hareket kazandıran bir uygulama olarak görülmektedir.