Turist Vergisi

Kavram Ekonomi

Geçici konaklama yapan turistlerden gece başına sabit ya da kıymet esaslı (Örneğin yüzde) alınan, çıkış esnasında konaklama işletmesine ödenen özel ve genellikle bölgesel bir vergi türüdür. Günümüzde turizm sektörünün neden olduğu olumsuz çevresel, sosyal ve kültürel etkilerin hem yerel nüfusun yaşam kalitesini etkileyebileceği hem de ülkelerin turizm giderlerinde büyük artışa sebebiyet verebileceği düşünülmektedir. Bu olumsuzlukları aşmak adına, turizme spesifik vergilerin getirilmesi ev sahibi topluluğun turizmden uygun ve adil kazanımlar elde edebilmesinin bir yolu olarak görülmektedir. Spesifik vergiler genellikle hem gelişmiş hem de gelişmekte olan ülkelerin mali uygulamalarında çok yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu spesifik vergilerden bir tanesi de turist vergisidir. Turist vergisi turizm altyapısını güçlendirecek ve uzun vadeli turizm talebini olumlu etkileyecek şekilde genellikle yerel yönetimlerce tahsil edilen tahsisli bir vergidir. Birçok ülkede, bu vergilerden toplanan fonlar turizmle ilgili harcamalar için ayrılmıştır ancak yerel yasaların izin verdiği ölçüde genel bir fona da aktarılabilmektedir.

1980’lerden itibaren turizm vergileri dünyaya hızla yayılmaya başladı. Turizm vergileri içerisinde yer alan turist vergisi ülkeler için oldukça önemli bir yer tutmakta ve son yıllarda, hükümetlerin turizm, altyapı ve sosyal hizmetler yatırımlarını fonlayabilmek adına ek gelir elde etmeleri için başvurulan bir yol haline geldi. Turist vergisi turizmin yarattığı maliyetlerin, kullanan öder ilkesi çerçevesinde daha adil dağıtılması için dünya çapında gittikçe daha fazla kullanılan yerel araçlardan biri konumuna geldi. Özellikle turizm ile ilgili çevresel sorunların ele alınmasında turist vergisi dünya çapında giderek daha popüler hâle geldi.

Günümüzde İspanya, İtalya, Almanya, Fransa ve Hollanda gibi pek çok Avrupa Birliği ülkesi, ülkelerine gelen yabancı ziyaretçilerden rekreasyon alanlarının iyileştirilmesi, kamu hizmetlerinin karşılanması ve çok sayıda ziyaretçinin çevreye yol açtığı olumsuz sonuçların ortadan kaldırılması için, sadece turistik amaçlarla kullanılmak adına turist vergisi almaktadır. Avrupa birliği üyesi ülkelerde turist vergisi uygulamasının yasal dayanağı Katma Değer Vergisi (KDV) uygulamasında da değişikliklerin (282/2011) yer aldığı 2006/112/EC sayılı Konsey Direktifidir.

Yararlanılan Kaynaklar

Aguiló, E., Riera, A., ve Rosselló, J. (2005). The Short-Term Price Effect of a Tourist Tax Through A Dynamic Demand Model: The Case of The Balearic Islands, Tourism Management, 26(3): 359-365; Çetin, G. (2014). Sustaining Tourism Development Through City Tax: The Case of Istanbul, E-Review of Tourism Research (Ertr), 11(1/2); Gago, A., Labandeira, X., Picos, F. ve Rodriguez, M. (2006). Taxing Tourism İn Spain: Results and Recommendations, The Fondazione Eni Enrico Mattei Note Di Lavoro Series Index: http://www.feem.it/feem/pub/publications/wpapers/default.htm; Spengler, J. O. ve Uysal, M. (1989). Considerations in The Hotel Taxation Process, International Journal of Hospitality Management, 8(4): 309-316; Valle, P., Pintassilgo, P., Matias A. ve André F. (2012). Tourist Attitudes Towards an Accommodation Tax Earmarked for Environmental Protection: A Survey in The Algarve, Tourism Management, 33: 1408-1416.

Ayrıntılı bilgi için bakınız

Göktaş, L.S., Çetin, G. and Kızılırmak, İ. (2018). Tourist Tax and Its Implications, II. International Congress of Tourism and Cultural Heritage, 7-11 Kasım 2018, Şanlıurfa, 1-6.