Rekreasyon Çatışma Teorisi
-
2019
Kavram olarak Rekreasyon Çatışma Teorisi, rekreasyon katılımcılarının aktivitenin engellenmesinden veya sekteye uğramasından doğan tatminsizliklerini başka rekreasyon katılımcılarının davranışlarına ve/veya diğer rekreasyon aktivitelerinin varlığına atfetmesidir. Açık hava rekreasyon deneyiminin amaçları başkalarının davranışlarından dolayı engellendiğinde çatışma ortaya çıkar. Rekreasyon Çatışma Teorisi 1960’lardan bu yana rekreasyonun her alanında varlığı kabul edilen bir kavramdır. Rekreasyonun her alanında çatışma kavramı bir problem olarak ele alınmaktadır. Teorinin çıkış noktası rekreasyon katılımcılarının hedeflerine ulaşamamasıdır. Dolayısı ile birçok araştırmanın çıkış noktası sonuç odaklı olmaktadır. Rekreasyon Çatışma Teorisi, rekreasyon uygulamalarında katılımcıların deneyimlerini ve farklı alanlardaki yönetim yeteneklerini iyileştirmeyi hedeflemektedir.
Çatışma teorisi, akademik ve profesyonel alanlarda araştırılmakta ve kabul görmektedir. Farklı rekreasyon uygulamalarında problem tanımlama ve çözüm bulma amaçlı araştırmalar devam etmektedir. Bugüne kadar yapılan araştırmalarda farklı alanlardaki rekreasyon organizasyonlarında en az üç çeşit çatışma konusu bulunmuştur: 1) organizasyonlar arasında, 2) organizasyonlar ile katılımcılar arasında, 3) organizasyonların çalışanları arasında. Organizasyonlar arasındaki çatışmalar; katılımcılardan, uygulamadaki farklı yaklaşımlardan ve farklı amaçlardan kaynaklanabilmektedir. Birbirine bezer rekreasyon alanları ve diğerleri; kâr amaçlı veya kâr amaçlı olmayan organizasyonlar seklinde ayrılmaktadır. Katılımcılar ve organizasyonlar arasındaki çatışmalar araştırmalarda farklı toplulukların rekreasyon ihtiyaçlarını karşılayamayan işgücünden veya yönetimlerden kaynaklanmaktadır. Organizasyon çalışanları farklı topluluklardan ve deneyimlerden geldiklerinde rekreasyon ortamında çatışma olabilmektedir. Araştırmalar yerliler ve turistler arasında oluşan çatışmalara da yer vermektedir. Doğa turizminin gelişmesi, rekreasyon uygulamalarının artması ve açık hava rekreasyon uygulamalarının yapılabileceği mevcut arazilerin azalması da rekreasyon çatışma teorisi kapsamındadır.
Birçok araştırmacı açıkhava rekreasyon uygulamalarındaki çatışmanın önemini araştırmaktadır. Ancak, araştırmalarda henüz açık hava rekreasyon çatışmalarında test geçerliliği ve güvenilirliği standart bir araştırma modeline ulaşılamadı. Rekreasyon Çatışma Teorisi araştırmaları farklı alanlar, faktörler, toplumlar ve organizasyon yapılarını için devam etmektedir.
Referanslar
Dustin, D. L., Schneider, I. E., McAvoy, L. H. ve Frakt, A. N. (2002). Cross-cultural Claims on Devils Tower National Monument: A Case Study, Leisure Sciences, 24(1): 79-88; McAvoy, L. H., Gramann, J. H., Burdge, R. J. ve Absher, J. D. (1986). Understanding the Causes Of Conflict Between Commercial and Recreational Users of the Mississippi River, Journal of Park and Recreation Administration, 4(3); Schneider, I. E. ve Hammitt, W. E. (1995). Visitor Response to Outdoor Recreation Conflict: A Conceptual Approach, Leisure sciences, 17(3): 223-234; Vaske, J. J., Needham, M. D. ve Cline Jr, R. C. (2007). Clarifying Interpersonal and Social Values Conflict Among Recreationists, Journal of Leisure Research, 39(1): 182-195; Watson, A. E. (1995). An Analysis of Recent Progress In Recreation Conflict Research and Perceptions of Future Challenges and Opportunities, Leisure Sciences, 17(3): 235-238.
Ayrıntılı bilgi için bakınız
Jacob, G. R. ve Schreyer, R. (1980). Conflict in Outdoor Recreation: A Theoretical Perspective, Journal of Leisure Research, 12(4): 368-380; Schneider, I. E. (2000). Revisiting and Revising Recreation Conflict Research, Journal of Leisure Research, 32(1): 129-132.