İsviçre’nin Cenevre kentinde düzenlenen Birleşmiş Milletler Denizcilik Konferansı’nda kabul edilen bir konvansiyon ile 06. 03. 1948 yılında temelleri atılan uluslararası deniz taşımacılığının emniyet, güvenlik ve çevresel performansı için evrensel standartları belirleyen uzman bir kuruluştur. Uluslararası Denizcilik Örgütü (International Maritime Organization-IMO), 21 ülkenin onaylamasıyla 1958 yılında yürürlüğe girdi, ilk toplantısı ise 1959 yılında Londra’da gerçekleştirildi. 1982 yılına kadar Hükümetlerarası Denizcilik İstişare Örgütü- Inter-Governmental Maritime Consultative Organization-IMCO adıyla anıldı. Merkezi Londra’da olan ve 170 ülkenin üye olduğu Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO), Birleşmiş Miletler ihtisas kuruluşu otoritesidir. Deniz taşımacılığının emniyetini, güvenliğini arttırmak ve gemi kaynaklı deniz kirliliğini önlemek amacıyla denizcilik endüstrisi için düzenleyici bir çerçeve oluşturmayı amaçlamaktadır. Sözleşmelerinin ve kılavuzlarının etkili bir şekilde tüm üye devletler tarafından uygulanmasına yönelik faaliyetler ve eğitimler düzenlenmekte, evrensel olarak benimsenen bir rol üstlenmektedir. Teknolojik gelişmeler, yeşil ve sürdürülebilir bir küresel deniz taşımacılığı sistemi öncelikleri arasında bulunmaktadır ve sürdürülebilir deniz taşımacılığı teşvik edilmektedir. Sürdürülebilir sosyo-ekonomik gelişme ve deniz çevresi korumasının arttırılmasına ve personel yeterlikleri yönelik faaliyetler de Uluslararası Denizcilik Örgütü’nün çalışma alanları arasında yer almaktadır. Örgüt, denizcilik endüstrisinin güvenliği için gerekli teknik ve yasal önlemlerin alınmasında, uluslararası uygulamaların ve kuralların düzenlenmesinde büyük bir etkiye sahiptir. Türkiye’nin de taraf olduğu 1960 ve 1974 yıllarında Denizde Can Güvenliği Sözleşmeleri (SOLAS 60/74), 1976 yılında Barselona’da kabul edilen Akdeniz’in Deniz Ortamını Koruma ve Kıyı Bölgesinin Korunması Sözleşmesi, 1977 yılında Uluslararası Denizde Çatışmayı Önleme Tüzüğü (COLGRED 77), ve Denizde Kirliliğin Önlenmesine İlişkin Sözleşme (MARPOL 73/78) gibi pek çok önemli çalışmaların antlaşma olarak düzenlenmesini konferanslarla sağladı. Uluslararası Denizcilik Örgütü tarafından ele alınan önlemler, sözleşmeler ve işbirliği sistemi, deniz turizminin sürdürülebilirliği açısından önem taşımakta ve kıyı ülkelerinde turizmin gelişmesine katkı sağlamaktadır. Emniyet, güvenlik ve temiz okyanuslarda verimli deniz taşımacılığı ilkesi ile faaliyetlerine devam eden Uluslararası Denizcilik Örgütü yapısını; Genel Kurul, Konsey, Deniz Güvenliği Komitesi (MSC), Deniz Çevresini Koruma Komitesi (MEPC), Hukuk Komitesi, Teknik İşbirliği Komitesi, Kolaylaştırma Komitesi ve destekleyici bir dizi alt komiteler ile sekretarya oluşturmaktadır. Her iki yıllık dönem için genel kurul tarafından seçilen ülke temsilcilerinin dâhil olduğu konsey, IMO’nun yürütme kuruludur ve A, B, C grubu üyeleri olarak ülkeler sınıflandırılmaktadır. A grubu, uluslararası deniz taşımacılığı hizmetleri sağlamada en fazla ilgisi olan 10 ülkeyi, B grubu, uluslararası deniz ticaretine en çok ilgi duyan 10 ülkeyi temsil etmektedir. C grubu üyeleri ise deniz taşımacılığına veya deniz taşımacılığına özel ilgi duyan ve konseye seçilmesi dünyanın bütün önemli coğrafi alanlarının temsilini sağlayacak olan ülkelerdir. Türkiye, 2018-2019 Konsey Üyesi olarak C grubunda yer almaktadır. Örgütün Genel Sekreterliğine 01. 01. 2016 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere dört yıllık bir dönem için Kitack LIM (Kore Cumhuriyeti) atandı.

İsviçre Cenevre’de düzenlenen Birleşmiş Milletler Denizcilik Konferansı’nda kabul edilen bir konvansiyon ile 6. 03. 1948 yılında temelleri atılan uluslararası deniz taşımacılığının emniyet, güvenlik ve çevresel performansı için evrensel standartları belirleyen uzman bir kuruldu. Uluslararası Denizcilik Örgütü (International Maritime Organization-IMO), 21 ülkenin onaylamasıyla 1958 yılında yürürlüğe girdi, ilk toplantısı ise 1959 yılında Londra’da gerçekleştirildi. 1982 yılına kadar Hükümetlerarası Denizcilik İstişare Örgütü-( Inter-Governmental Maritime Consultative Organization-IMCO) adıyla anıldı. Merkezi Londra’da olan ve 170 ülkenin üye olduğu Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO), Birleşmiş Miletler ihtisas kuruluşu otoritesidir. Deniz taşımacılığının emniyetini, güvenliğini artırmak ve gemi kaynaklı deniz kirliliğini önlemek amacıyla denizcilik endüstrisi için düzenleyici bir çerçeve oluşturmayı amaçlamaktadır. Sözleşmelerinin ve kılavuzlarının etkili bir şekilde tüm üye devletler tarafından uygulanmasına yönelik faaliyetler ve eğitimler düzenlenmekte, evrensel olarak benimsenen bir rol üstlenmektedir. Teknolojik gelişmeler, yeşil ve sürdürülebilir bir küresel deniz taşımacılığı sistemi öncelikleri arasında bulunmaktadır ve sürdürülebilir deniz taşımacılığı teşvik edilmektedir. Sürdürülebilir sosyo-ekonomik gelişme ve deniz çevresi korumasının artırılmasına ve personel yeterliklerine yönelik faaliyetler de Uluslararası Denizcilik Örgütü’nün çalışma alanları arasında yer almaktadır. Örgüt, denizcilik endüstrisinin güvenliği için gerekli teknik ve yasal önlemlerin alınmasında, uluslararası uygulamaların ve kuralların düzenlenmesinde büyük bir etkiye sahiptir. Türkiye’nin de taraf olduğu 1960 ve 1974 yıllarında Denizde Can Güvenliği Sözleşmeleri (SOLAS 60/74), 1976 yılında Barselona’da kabul edilen Akdeniz’in Deniz Ortamını Koruma ve Kıyı Bölgesinin Korunması Sözleşmesi, 1977 yılında Uluslararası Denizde Çatışmayı Önleme Tüzüğü (COLGRED 77), ve Denizde Kirliliğin Önlenmesine İlişkin Sözleşme (MARPOL 73/78) gibi pek çok önemli çalışmaların antlaşma olarak düzenlenmesini konferanslarla sağladı. Uluslararası Denizcilik Örgütü tarafından ele alınan önlemler, sözleşmeler ve işbirliği sistemi, deniz turizminin sürdürülebilirliği açısından önem taşımakta ve kıyı ülkelerinde turizmin gelişmesine katkı sağlamaktadır. ‘Emniyet, güvenlik ve temiz okyanuslarda verimli deniz taşımacılığı’ mottosu ile faaliyetlerine devam eden Uluslararası Denizcilik Örgütü Yapısı; Genel Kurul, Konsey, Deniz Güvenliği Komitesi (MSC), Deniz Çevresini Koruma Komitesi (MEPC), Hukuk Komitesi, Teknik İşbirliği Komitesi, Kolaylaştırma Komitesi ve destekleyici bir dizi alt komiteler ile Sekretaryadan oluşmaktadır. Her iki yıllık dönem için genel kurul tarafından seçilen ülke temsilcilerinin dâhil olduğu Konsey, IMO’nun yürütme kuruludur ve A, B, C grubu üyeleri olarak ülkeler sınıflandırılmaktadır. A grubu, uluslararası deniz taşımacılığı hizmetleri sağlamada en fazla ilgisi olan 10 ülkeyi, B grubu, uluslararası deniz ticaretine en çok ilgi duyan 10 ülkeyi temsil etmektedir. C grubu üyeleri ise deniz taşımacılığına veya deniz taşımacılığına özel ilgi duyan ve Konsey’e seçilmesi dünyanın bütün önemli coğrafi alanlarının temsilini sağlayacak olan ülkelerdir. Türkiye, 2018-2019 Konsey Üyesi olarak C grubunda yer almaktadır. Örgütün Genel Sekreterliğine 01 .01. 2016 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere dört yıllık bir dönem için Kitack LIM (Kore Cumhuriyeti) atandı.