Uluslararası turizm, dünyanın farklı yerlerinden insanları birbirleriyle yüz yüze getirerek, onları özgün kılan şeylerin yanı sıra onları birbirine bağlayan unsurları keşfetmelerini sağlamaktadır. Dünya Turizm Örgütü’ne göre, uluslararası turizm, iç turizmden farklıdır ve seyahat eden kişi bir ülkenin sınırını geçtiğinde ortaya çıkmaktadır. Uluslararası turizm, belirli bir bölgeye seyahat amaçlı gelen ve yerleşik olmayan ziyaretçiler ile o bölgede yaşayan yerleşiklerden başka bir bölgeye seyahat amaçlı giden ziyaretçileri kapsamaktadır. Uluslararası turizm, 1960’lı yılların başından itibaren uluslararası ticaret faaliyetlerinde öncü bir sektör olmaya başlamıştır. Yine aynı yıllarda ortaya çıkan küreselleşme kavramının 1980 sonrası dönemde büyük hız kazanması hem uluslararası turist sayısında, hem uluslararası turizm gelirlerinde büyük artışa sebep oldu. Uluslararası turizm hareketlerinin en yoğun olduğu bölgeler Avrupa, Amerika ve Doğu Asya Pasifik ülkeleridir.

Küreselleşme sürecinin uluslararası turizm üzerindeki etkilerini sosyal, ekonomik, politik ve yasal etkiler olarak sınıflandırmak mümkündür. Sosyal etkiler; yaşam tarzı, toplumsal değer yargıları, kültürel faaliyetler, alışveriş alışkanlıkları, farklı ülkeleri tanıma isteği, boş zamanı değerlendirme alışkanlığı, moda gibi faktörlerden oluşmaktadır. Ekonomik etkiler; sağlanan finansman ile yatırımların artması, uluslararası firmaların birleşmesi, gelir düzeyinin yükselmesi gibi faktörlerden oluşmaktadır. Politik ve yasal etkiler; hava taşımacılığı, havayolu antlaşmaları, gümrük vergisi ve vize uygulamaları gibi faktörlerden oluşmaktadır. Uluslararası turizm, politikalar, düzenlemeler ve kanunlardan oluşan karmaşık bir ağ yapısıyla uluslararasında yüksek derecede iletişim ve işbirliğine dayanmaktadır. Uluslararası seyahatin temel ve gerekli unsurları büyük ölçüde hükümetlerin eylemleri ve politikaları tarafından belirlenmektedir.

Uluslararası turizm, ekonomik kalkınma için dünya çapında giderek daha önemli hâle geldi. Hem kamu hem de özel sektör, sektöre önemli miktarda kaynak aktarmaktadır. Ayrıca, hem hükümetler hem de işletmeler, verimli kamu politikası geliştirmek ve iyi iş kararları almak için yüksek kaliteli turizm talep analizine ihtiyaç duyduğundan, turizm talebini analiz etmek ve bu kritik kararları bilgilendirmeye yardımcı olacak açıklayıcı modeller geliştirmek için önemli çabalar sarf etmişlerdir. Uluslararası turizm talebi genellikle kendi ülkesinden farklı bir destinasyona gelen turist sayısı ya da turistlerin destinasyonda yaptığı harcamalar baz alınarak ölçülmektedir. Talebi etkileyen faktörler ise gelir, turizm ürünlerinin fiyatı, ulaştırma maliyetleri, alternatif destinasyonların fiyat politikası, devalüasyonlar, döviz krizi, orijin ülkenin nüfus yoğunluğu, göç etme eğilimi, destinasyon tanıtım harcamaları, turistlerin zevklerindeki değişiklikler, mevsimsel değişimler, iklim değişimi, siyasi dengesizlik, doğrudan yabancı yatırım, turistlerin eğitim seviyesi, yaş dağılımı, işsizlik oranları, gelir dağılımı ve eşitsizlik seviyesi, savaş, terörizm ve bulaşıcı hastalıktan oluşmaktadır.

Ödemeler dengesi açısından uluslararası turizm, uluslararası hizmetler kalemi içinde yer almaktadır. Uluslararası turizmin en çok arzu edilen etkisi döviz girişidir. Yabancı ziyaretçiler bir ülkede, o ülkenin kendi vatandaşlarının ülke dışına seyahat yaptıklarında harcadıklarından daha fazla harcama yaparlarsa seyahat fazlası elde edilmektedir. Başka bir ifadeyle seyahat nedeniyle ülkeye gelen döviz, ülkeden çıkan dövizden fazla olduğunda o ülkede seyahat faaliyetlerine bağlı bir döviz fazlası oluşmaktadır. Aksine seyahat sebebiyle ülke dışına çıkan döviz, ülke içine gelen dövizden fazla olduğunda da seyahat açığı ortaya çıkmaktadır.

Uluslararası turizm endüstrisi, operasyonlarını etkilemesi muhtemel bazı durumlarla karşı karşıya kalabilmektedir. Bu durumlardan ilki destinasyon açısından bakıldığında turistlerin rakip destinasyonları tercih etmeleri; ikincisi sürdürülebilir turizm ürünleri geliştirmek, yerel çevreye uyum sağlamaya yardımcı olmak ve korunmasını sağlamak için artan baskılar; üçüncüsü ise turizm ürününe yönelik pazarlamaya ve özellikle tanıtıma odaklanarak daha çok harcama yapmaktır.