Turizm içerisinde yer alan aktörler arasındaki ilişki zincirini anlamak için yönetişim kavramı oldukça önem arz etmektedir. Yönetişim kelime anlamı olarak hukuksal ve resmi süreçlerin sonucunda oluşan hükümetten çok daha geniş bir yapıyı öngörmektedir. Sistemin içerisine yerel yönetimler, özel sektör ve sivil toplum kuruluşları gibi aktörleri dâhil etmekte, devlette toplanan yetkinin yeni aktörler arasındaki dağılımını karşımıza çıkarmaktadır. Vatandaşların mümkün olan her alana dâhil edilerek karar alma süreçlerine katılması sağlanmakta; etkin, saydam, hesap verebilir ve denetlenebilir bir hizmet şekli ortaya çıkmaktadır. Bu durum karmaşık bir sistemi ve bunların kendi aralarındaki ilişkiler ağını ortaya koymakta, karşılıklı etkileşim ortamı oluşturulmaktadır. Örneğin turizm yönetişiminin paydaşlarının hedeflerine ulaşmadaki etkinliği, bu etkileşim ortamı içerisinde ortaya çıkmış olan kurumsal yapı ve süreçlerin etkinliğine ve beceri setlerine bağlıdır.

Turizmde etkili bir yönetişim modeli için güçlü bir katılım ve politika belirleme eğilimine sahip olmak gerekmektedir. Bilginin işbirliği halinde paylaşılarak, değerlendirildiği, öğrenme odaklı bir ortam sağlanmakta, iletişim ağları güçlendirilmektedir. İyi bir yönetişim daha fazla demokratik bir iletişim ortamı sunmaktadır. Bu da amaçları paylaşmak ve başarmak için etkili bir yönetimi gerektirmektedir. Devletler bu yönetişim ağlarını desteklemekte veya onları devlet destekli turizm politikası yapmaya zorlamaktadır. Zira devletlerin daha etkin, hızlı ve verimli kararlar alabilmesine yardımcı olacak şekilde oluşturulmuş bir yönetim olgusu demokratik yapılanma doğrultusunda bir değişim sürecini karşımıza çıkarmaktadır. Yönetişimin en iyi şekilde uygulanabilmesi için devlet, sivil toplum kuruluşları ve piyasaların varlığı ve etkin işlevselliği bu şekilde sağlanabilmektedir. Turizm endüstrisinde yer alan bireyler, kuruluşlar ve firmalar, turizm değer zincirinde düğümler olarak görülebilmektedir. Turistler için sürdürülebilir değer yaratmak için ortaklaşa çalışabilmekte ve aynı zamanda kendileri için kar elde edebilmektedirler.

Turizm destinasyonları zorlukları tanımlamak için önemli bir analiz birimi olup, birbiriyle ilişkili sosyal bir paydaş kümesi olarak düşünülebilmektedir. Seyahat eden müşteriler bu deneyimlerini paylaşarak, etkileşim sağlamakta ve deneyimlerini paydaşlar arasında etkin bir şekilde gerçekleştirmektedirler. Bu paydaşlar tur şirketleri, restoranlar, barlar, hediyelik eşya dükkanları, havayolları, ulaşım, turistik yerler, konaklama işletmeleri, devlet kurumları ve turizm ofislerinin yanı sıra yerel halk temsilcileridir. İşte yönetişim, birden fazla paydaş arasındaki ilişkiyi ve birbirleriyle nasıl etkileşime geçtiklerini ifade eden bir kavramdır. Paydaşların nasıl belirlendiğini içermekte, etkileşim için kuralları uygulamakta ve onları değerlendirmektedir. Bu nedenle, turizm destinasyonlarının yönetişim düzenlemelerindeki farklılıkların, ortak paydaşlar arasındaki etkileşim farklılıklarına ve dolayısıyla hedef rekabetçi anlayıştaki iyileşmelere yol açabileceği varsayılmaktadır.