Turizm insanların ve dolayısıyla da toplumların birbirlerini tanıyabilmesi ve kültürel anlamda birbirlerine katkı sunmaları için her daim etkili bir yol olmaktadır. Öyle ki; bugün insanların yaşamlarında yer tutmuş olan neredeyse her şeyi turizm ile bağdaştırmak mümkün olabilmektedir. Turizm ve seyahat kavramlarının bu denli insan odaklı olması, insana dair birçok konuda bir turizm faaliyeti düzenleyebilmeyi mümkün kılmaktadır. Günümüzde alışveriş, yemek, dinlenmek, eğlenmek gibi sosyal ve kültürel yönleri olan birçok konu turizm faaliyetleriyle doğrudan ilgili hâle gelmektedir. Turizm amaçlı yapılan spor faaliyetleri de işte bu ilişkinin bir ürünüdür.

Türkiye açısından düşünüldüğünde; hem yaz turizmine hem de kış turizmine bolca imkan sunabilecek coğrafi koşulların varlığı ve bu imkanlara ulaşılabilirliğin özellikle son yıllardaki artışı dolayısıyla turizm amaçlı sportif faaliyetlerin hukuki anlamda düzenlenmesi gerekti. Türkiye’de bu amaçla sportif faaliyetlerin düzenlenmesine ilişkin 15.06.1997’de Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren yönetmeliğin günümüzdeki ihtiyaçları karşılamada yetersiz kalması üzerine, buradan yola çıkılarak; 23.02.2011 tarihinde Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından Turizm Amaçlı Sportif Faaliyetler Yönetmeliği yayımlandı. Yönetmeliğin esas amacı ilk maddesinde de bahsedildiği üzere “Turizm amaçlı sportif faaliyette bulunacak turizm işletmelerinde aranacak nitelikleri belirlemek, faaliyetin güvenli biçimde sürdürülebilmesi için önlemleri almak, denetlemek ve turizmin çeşitlendirilmesini geliştirmektir”. Yönetmeliğin genel yapısı incelendiğinde salt turizm faaliyeti amaçlı ya da salt sportif faaliyet amaçlı işletmelerden ziyade hem turizm hem de sportif faaliyetlerin bir araya gelebileceği işletmelere ilişkin olduğu anlaşılmaktadır. Yönetmeliğin bir diğer önemli özelliği ise turizm amaçlı sportif faaliyetlere ilişkin işlemler için merkezi idarenin taşra teşkilatlarını, başka bir ifade ile valilikleri bu konuda yetkili kılmış olmasıdır. Buradan anlaşılmaktadır ki; idare hem turizm hem de spor faaliyetleri anlamında geliştirmiş olduğu politikaları doğrudan kendisi uygulamaya yönelmiştir.

Yönetmeliğin diğer maddelerinde ise sportif faaliyetler sırasında gözetilecek kurallara ilişkin hususlar düzenlenmektedir. Bundan farklı olarak söz konusu spor faaliyetinin yerde ya da suda icra edilmesi huşunu farklı kurallara bağlamaktadır.

Yönetmelik aynı zamanda turizm amaçlı sportif faaliyetlerin icra edileceği tesislerin tabi olduğu izin hususunu da düzenlemektedir. Yönetmeliğin ilk halindeki dokuzuncu maddede düzenlenmiş olan bu konu, izinlerin her yıl ve her bir spor alanı için ayrı ayrı alınması gerekliğini vurgulamakta ve denizde gerçekleştirilecek sportif faaliyetlere ilişkin olarak da valiliklerce verilen Deniz Turizmi Aracı İşletme Belgesi'nin aynı zamanda izin belgesi yerine geçeceğini ifade etmektedir. Fakat 01.06.2018 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan değişiklikle söz konusu izin için bir yıldan beş yıla kadar olmak üzere bir zaman sınırı getirilmesi uygun görüldü. Aynı zamanda bu değişiklikle dokuzuncu maddeye bir fıkra daha eklendi. Buna göre; sportif faaliyet adına bir işletmeye verilecek parkurlar için birden fazla başvuru olması durumunda ilgili iznin hangi işletmeye verileceği ile ilgili belirli koşullar öngörüldü. Bunun yanı sıra, aynı fıkra içerisinde helikopterli kayak sporu için ayrı bir husus düzenlendi ve bu spora ilişkin parkurların kullanım izninin yalnızca tek bir acentaya verilmesi söz konusu oldu.

Son olarak, bir diğer değişiklik ise yönetmeliğin 12. maddesinin dördüncü fıkrası için getirildi. Yönetmeliğin değişiklikten önceki haline göre, il kültür ve turizm müdürlüklerince verilen izinlerin en fazla bir yılı kapsayacak şekilde olması öngörülürken; dokuzuncu maddedeki değişiklikle uyumlu olarak söz konusu bir yıllık zaman sınırı 01.06.2018 tarihindeki değişiklikle kaldırıldı.