Sahnelenen Otantiklik

Kavram Üretim Yönetimi ve Pazarlama Sosyoloji

Dean MacCannell tarafından geliştirildi. Araştırmacının 1973 yılında yayınlanan makalesinde turistik ortamlardaki sahnelenen otantiklik kavramı, detaylı şekilde anlatılmaktadır. MacCannell; Goffman’ın (1959) ön alan (front stage) ve arka alan (back stage) ayrımından yola çıkarak farklı bir otantiklik kavramı inşa etti. Bu yeni kavram, otantikliğin ne olduğundan ziyade, ne olmadığını anlatan bir kavramdır.

Boorstin’in talep edildiğini öne sürdüğü sahte etkinlikler konusundaki görüşlerini eleştiren MacCannell’a göre, turistler sahte etkinliklerin arayışında değildir. Esasında otantik ortamlar talep etmekte ve bu nedenle bulundukları ortamda otantikliğe dair ipuçları bulmak istemektedirler. Otantikliğe dair en sağlam kanıtları elde edebilmek için, müşterilere kapalı olan bölümleri yani Goffman’ın bahsettiği arka alanları ziyaret etmek istemektedirler. Turistlerin otantiklik arayışının farkında olan işletmeler, turistik alanların otantik olarak algılanmasını sağlamak amacıyla, arka alanmış gibi görünen ön bölümler ve/veya ziyaretçileri ağırlayabilecek arka bölümler oluşturabilmek için birtakım düzenlemeler yapmaktadır. Bu tür değişiklikler ile oluşturulan otantiklik, sahnelenen otantiklik’tir.

Goffman’ın ön ve arka alan ayrımından yola çıkan MacCannell, altı farklı işletme sahnesi olduğunu belirtmektedir. İlk sahne, turistlerin aşıp geçmek istedikleri ön bölgedir. İkinci sahne, arka bölge gibi gösterilmek üzere tasarlanmış ön bölgedir. Üçüncü sahne, her yönüyle arka alanlar gibi gösterilmek üzere, ayrıntılı bir şekilde tasarlanmış ön bölgedir. Dördüncü sahne, ziyaretçilere açık arka bölgedir. Beşinci sahne, zaman zaman ziyarete açıldığı için temizlik gibi bazı düzenlemelerin yapıldığı arka bölgedir. Altıncı sahne ise yerel halkın ziyaretçileri hoş karşılamadığı, turistik farkındalığı güdüleyen arka alandır.

Sahnelenen otantikliğin oluşturulması için turistik ortama küçük bir dokunuştan, orijinali ile ilişkisi olmayan yepyeni unsurların eklenmesi şeklindeki büyük bir değişikliğe kadar farklı ölçeklerde düzenlemeler yapılabilmektedir. Nesnel bir değerlendirmenin yapılamadığı sahnelenen otantiklik, turistlerin öznel yorumlarına açıktır.

Yararlanılan Kaynaklar

Boorstin, D. J. 1961. The Image: A Guide to Pseudo-Events in America. New York: Harper & Row; Chhabra, D., Healy, R. ve Sills, E. (2003). Staged Authenticity and Heritage Tourism, Annals of Tourism Research, 30 (3): 702-719; Goffman, E. (1959). The Presentation of Self in Everyday Life. New York: Anchor Doubleday.

Ayrıntılı bilgi için bakınız

MacCannell, D. (1973). Staged Authenticity: Arrangements of Social Space in Tourist Settings, American Journal of Sociology,79 (3): 589-603.