Ulusal ya da uluslararası düzeyde uçuş yapan havayolu işletmelerinin, ulusal hava sahasını ya da havalimanını kullanacakları ülkenin ilgili otoritesinden almaları gereken izne verilen addır. İngilizce permission kelimesinden gelmektedir. Amacı, ülkelerin ticari çıkarlarının yanı sıra uçuş emniyeti ve güvenliğinin sağlanmasıdır. Tarifeli ve tarifesiz yolcu taşımacılığı, özel ve kargo uçaklarının hepsi için uçuş izninin alınması zorunludur. Tarife döneminden en geç 30 gün önce başvuru yapılmalıdır. Türkiye’de uçuş izinlerini verme konusunda, 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu ve 5431 sayılı Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun çerçevesinde Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü sorumludur. Ancak izin başvurularının bazı durumlarda doğrudan Dışişleri Bakanlığı’na yapılması zorunludur. Bu durumlar arasında; yabancı devlet ve hükümet başkanlarını taşıyan hava araçları, her türlü savaş malzemesi, nükleer yakıt, radyoaktif madde, patlayıcı madde, silah veya cephane taşıyan hava araçları, boş ya da dolu yakıt tankeri uçakları, savaş uçakları ve insansız hava araçlarının uçuşu gelmektedir. Havayolu işletmelerinin, kendilerine verilen uçuş izinlerine uygun bir şekilde tarifeleri açıklamaları, planlamalarını yapmaları ve uçuş programında belirtilen saatlere uygun olarak bilet düzenlemeleri gerekmektedir.