Bahçe Turizmi

Kavram Turizm Çeşitleri Üretim Yönetimi ve Pazarlama

Dünyanın ilk botanik bahçeleri, seçkin kişilerin evlerinden tapınaklara, mezarlıklardan cenaze merasim alanlarına kadar bahçenin önemli bir konuma sahip olduğu Mısır medeniyetinde görülmektedir. Şu an Irak topraklarında bulunan Babil’in asma bahçeleri ve günümüzde İran sınırları içerisinde bulunan Pers krallarına ait bahçeler de ilk örnekler arasında sayılmaktadır. Daha sonraki yüzyıllarda ise, Yunan ve Roma medeniyetlerinde ve Bizans İmparatorluğu sınırları içerisinde gerek yiyecek kaynağı olması sebebiyle faydacı bakış açısıyla gerekse de şehir hayatından uzakta sessizlik ve huzur kaynağı olması sebebiyle bahçelere önem verilmıştır. Roma bahçelerinin tasarımında sembolik ve dini öğelerden de yararlanılmıştır. İslam medeniyetinde de bahçelere büyük bir önem verildiği görülmektedir. XV. yüzyılda İspanya’da inşa edilen Elhamra Sarayı ve XVII. yüzyılda Hindistan’da inşa edilen Tac Mahal, İslam medeniyetini yansıtan bahçeleri barındıran ve milyonların ziyaret ettiği turistik simgelerdir.

Bahçe turizmi kapsamında değerlendirilebilen mekanlar ve etkinlikler şu şekilde özetlenebilir: Botanik bahçeleri, saray benzeri tarihi yapıların bahçeleri, özel kişilere ya da kamuya ait evlere, otellere, alışveriş merkezlerine ve bunların bahçelerine ziyaret amaçlı düzenlenen turlar, bahçecilikle ilgili festivaller ve özellikli bahçelerdir. Her turizm çeşidinde olduğu gibi bahçe turizmine katılan turistlerin de farklı motivasyonları bulunmaktadır. Bu motivasyonlar; güzel bir doğal ortamı ziyaret etmek, sessiz bir ortamı ziyaret etmek, kendi bahçesi için fikir sahibi olmak, bir grubun üyesi olarak ziyaret etmek, kendi gibi olan diğer kişilerle beraber olmak, bahçıvanlık merakı ve gidilecek herhangi bir yer olması şeklinde sınıflandırılabilmektedir.

Yararlanılan Kaynaklar

Benfield, R. (2013). Garden tourism. Oxon: CABI; Connell, J. (2004). The Purest of Human Pleasures: The Characteristics and Motivations of Garden Visitors in Great Britain, Tourism Management, 25 (2): 229-247.