Az Gören Seyahat
Kavram
-
2020
Birçok farklı neden bireylerin görme yetilerinde kayıplara neden olabilmekte ve yaşamlarını önemli derecede etkileyebilmektedir. Örneğin, düzeltilmemiş kırılma hataları, katarakt, diyabet ve yaşlılık gibi faktörler bunlardan bazılarıdır. Dünya çapında en az 2,2 milyar kişinin önemli görme sorunları yaşadığı bilinmektedir. Bu sorunlardan biri olan az görme veya kısmi görme, gözün görme işlevini önemli derecede kaybetmesi ve bu durumun gözlük ya da lens gibi araçlarla veya ameliyat ya da tedavilerle normal görme aralığına getirilememesi olarak ifade edilmektedir. Dünya Sağlık Örgütü tarafından yapılan az görme tanımında görme keskinliği ve görme alanının derecesi göz önünde bulundurulmaktadır. Bu tanıma göre, az görme, mümkün olan en iyi düzeltmelerle görme keskinliğinin 6/18 ‘den az, 3/60’a eşit veya daha iyi olması ya da görme alanı kaybının 20 derecenin altında olması şeklinde tanımlanmaktadır.
Bu doğrultuda, az gören seyahat, Dünya Sağlık Örgütü tarafından yapılan tanımda belirtildiği gibi görme düzeyini önemli derecede kaybeden görme engelli bireylerin seyahat hareketliliklerine dâhil olması olarak ifade edilebilir. Engelli bireyler, engellilik türlerine göre seyahat hareketliliklerinde çeşitli zorluklarla karşılaşabilmekte ve farklı gereksinimlere ihtiyaç duyabilmektedir. Bu durum, az gören seyahatleri için de geçerlidir.
Görme engelliler, seyahatleri süresince özellikle yön bulma, bilgi edinme ve diğer insanların tutumlarının olumsuz etkileri gibi farklı kısıtlamalarla karşılaşmaktadırlar. Turizm sektöründe ve toplumda bu alanda verilen eğitimlerin geliştirilmesiyle ve görme engellilere yönelik erişilebilir turizm bilincinin artmasıyla birlikte bu tür kısıtlamaları aşan ve görme engelli bireylerin ihtiyaçlarını karşılayan destinasyonların sayısında artış yaşanacağı düşünülmektedir. Buna ek olarak, az gören seyahatinde görme duyusu yeterince kullanılamasa da diğer duyulardan olabildiğince faydalanarak ziyaretçi deneyiminin somutlaştırmasını ve zenginleştirilmesini amaçlayan uygulamalar önem arz etmektedir. Avrupa ülkeleri başta olmak üzere birçok destinasyon erişilebilirlik konusunda önemli çalışmalar yapmaktadır.
Referanslar
Silverstone, B., Lang, M. A., Rosenthal, B. P., & Faye, E. E. (2000). Terminology. İçinde; B. Silverstone, M. A. Lang, B. P. Rosenthal ve E. E. Faye (Editörler), The Lighthouse Handbook on Vision Impairment and Vision Rehabilitation. Sayı: 1-2. New York: Oxford University Press, pp.xvii https://books.google.com.tr/books?id=QCiYzVJYfQoC&pg=PA1&hl=tr&source=gbs_toc_r&cad=4#v=onepage&q&f=false, (Erişim tarihi: 24.12.2020); Small, J., Darcy, S., & Packer, T. (2012). The Embodied Tourist Experiences of People With Vision İmpairment: Management Implications Beyond the Visual Gaze, Tourism Management, 33: 941–950; WHO (2007). Vision 2020 the right to sight. https://www.who.int/blindness/Vision2020_report.pdf, (Erişim tarihi: 24.12.2020); WHO (2019). WHO Launches First World Report on Vision, https://www.who.int/news/item/08-10-2019-who-launches-first-world-report-on-vision, (Erişim tarihi: 24.12.2020); WHO (2020). Blindness and vision impairment. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/blindness-and-visual-impairment, (Erişim tarihi: 24.12.2020).