Kırsal Turizm Coğrafyası

Kavram Coğrafya

Mekân, doğal ortam ve insanı inceleyen bilimlerin tümünün kullandığı, oldukça geniş anlamlar taşıyan bir kavramdır. Mekân, coğrafyanın temel inceleme alanı olan doğal ortamı da kapsamaktadır. Evrenin bütünü gibi sınırları sürekli değişen bir alanı içine alabilecek büyüklüğe sahip olan mekân, mikroskobik canlıların yaşam ortamlarına kadar da küçülebilmektedir. Daha doğru bir ifadeyle mekânın farklı boyutları söz konusudur. Her şeyden önce mekân algısı, insanın ya da canlıların anlayış, kavrayış, bakış açısı ve bilgi düzeyiyle ilişkilidir. Kırsal mekân olarak nitelendirilebilecek alanlar, temel düzeyde üretim süreçlerinin ve sade bir yaşam tarzının sürdürüldüğü yerlerdir. Temel düzeydeki üretim süreçleri, doğal ortamın doğrudan kullanımını kapsayan tarım, hayvancılık, ormancılık, avcılık ve toplayıcılık gibi faaliyetlerden oluşmaktadır. Bu faaliyetlerin tümü, doğal ortamın insan tarafından aracısız olarak doğrudan kullanımı şeklinde gerçekleşmektedir. Dolayısıyla kırsal mekân, büyük ölçüde doğal ortam şartlarının kontrolü altındadır ve beşeri etkilerin en düşük düzeyde olduğu alanlar kırsal mekânları oluşturmaktadır.

Kırsal mekânlar, beşeri etkilerden şehirlere göre daha az etkilendiği için doğal ortamın nispeten az bozulduğu alanlardır. Bu durum, kırsal mekânların turizm veya rekreasyonel amaçlı kullanımını beraberinde getirmiştir. Klasik anlamda deniz-kum-güneş turizminin oldukça yaygınlaşması ve bu turizm alanlarında kalabalıklaşmanın yaşanması, eğitim ve kültür seviyesi yüksek turistlerin doğal ortama yönelmesinin yolunu açmıştır. Ekoturizm olarak ortaya çıkan; doğal ortamı keşfetme, doğa ile iç içe olma-bütünleşme, gözlemleme, şehirsel mekândan kaçış yaklaşımı kırsal turizme zemin hazırlamıştır. Böylece doğal ortamda yalın halde bulunan bazı kırsal yerleşmeler, şehirliler tarafından keşfedilmeye başlanmış ve kırsal turizm olgusu ortaya çıkmıştır.

Kırsalda bitki yetiştirme, hayvan besleme, kırda yaşayan insanlarla birlikte zaman geçirme veya konaklama gibi faaliyetlerle örneklenebilecek kırsal turizm, kırsal mekânda gerçekleştiği için coğrafya biliminin de inceleme kapsamında yer alır. Kırsal mekânda gerçekleşen veya potansiyeli bulunan yerleri, doğal ortam-insan etkileşimi kapsamında ele alıp inceleyen disiplin, kırsal turizm coğrafyası olarak nitelendirilmektedir.

Yararlanılan Kaynaklar

Soykan, F. (2002). Kırsal Kalkınma-Kırsal Turizm İlişkisi ve Avrupa’dan İki Örnek: Basilicata/İtalya ve Sitia/Yunanistan. Kırsal Çevre Yıllığı: 12-33; Soykan, F. (2003). Kırsal Turizm ve Türkiye Turizmi için Önemi, Ege Coğrafya Dergisi, 12 (1): 1-11; Taş, B. (2016). Türkiye’nin Kırsal Yerleşmeleri. İstanbul: Yeditepe Yayınevi.