Bir çiftin balayını yaptıkları yere geri dönerek geçmiş deneyimlerini yeniden yaşama arzusudur. Yunanca’dan türemiş bir kelime olan “nostalji”nin iki kökü vardır: Eve dönüş ya da birisinin anavatanına dönüşü anlamına gelen nostos ve acı, keder ya da ızdırap çekmek anlamına gelen “algos”tur. Bu durum ilk kez 1688 yılında Johannes Hofer tarafından tezinde tartışıldı. Hofer’in katkısı, psikoloji araştırmalarında en az iki nedenden dolayı anahtar çalışma olarak nitelendirildi. Bu nedenler; (1) Hofer’in nostaljiyi o zamana kadar ilk defa klinik bir durum olarak ifade eden kişi olması ve (2) yazılarında aklın vücut üzerindeki etkilerine vurgu yapması olarak belirtilmektedir. Her ne kadar kelime anlamı olarak olumsuza çağrışım yapsa da nostalji turizmi; geçmiş deneyimleri yeniden yaşama ve genellikle sevinç, mutluluk ve memnuniyetle dolu kişisel özel bir anı geri getirme arzusunu yerine getirmekle ilgilidir.

Bununla birlikte, günümüzde insanlar geçmiş deneyimleri canlandırma arzuları için sıklıkla nostaljik duyguları kullanmaktadır. Söz konusu bu durum, hareketlilik veya yenilik deneyimi ile ilişkili bir durumdur. Hareketlilik, mekânsal bir yer değiştirme hissini sağlarken; yenilik ise geçmişe ait kayıp hissi giderebilmektedir. Ayrıca nostalji sadece bir antika duygusu değildir. Aslında, geçmişte yaşanmış özlenen bir deneyimin olumlu tonda çağrılmasıdır.

Nostalji, postmodern turizmin en dikkat çekici yeni gelişmelerinden biridir. Nostalji turizmi, kendilerini fiziksel olarak bir yerden uzaklaştıran veya geçmişlerini özleyenlere fırsatlar sunmaktadır. Restoratif ve yansıtıcı formlarda görülebilmektedir. Restoratif nostalji, geçmişe dair gerçek bir algıya sahiptir ve önceki bir yaşamı hatırlamak istemektedir. Örneğin, memleketlerine geri dönerken, insanlar eski sınıf arkadaşlarıyla ya da çocukluk arkadaşlarıyla bir araya gelmenin tadını çıkarabilirler. Yansıtıcı nostalji ise, özlem ve kayıptan kaynaklanmaktadır. Böyle acı veren bir durumun müzakere edilmesi, tarihi eserleri, müze koleksiyonlarını veya bir kişinin kendi kültürel kimliğinin özellikleriyle dolu bir yeri ziyaret etmesidir (Chinatown, New York gibi).

Nostalji turizminin geçmişi çok eskiye dayanmamaktadır. Özellikle günümüzde, bebek patlaması kuşağı (1946-1964 yılları arası) emeklilik yaşına yaklaştığı veya emekli olduğu için, muhtemelen nostaljik duyguları azaltabilecek destinasyonları tekrar ziyaret etmek isteyen gezginlerin sayısını arttıracaktır. Nostalji turizmi üzerine yapılan araştırmalar, insanlar yaşlandıkça, geçmişe duyulan özlemin ve kimliğin keşfedilmesine yönelmenin buna bağlı olarak artacağını ortaya koymaktadır. Sonuç olarak gelecekteki araştırmalar, destinasyon imajının potansiyel nostaljik turistlerin beklentileri üzerindeki etkisini ele almak için garanti altına alınmıştır.