Berlin yakınlarındaki Gruneau’da dünyaya geldi (1881). Meslek olarak denizciliği seçen ve 01. 04. 1910 tarihinde III. Reich olarak bilinen Alman İmparatorluğu’nun bahriyesinde asteğmen olarak göreve başlayan Dönitz, 23 yaşındayken sonradan Midilli olarak anılacak olan Breslau kruvazöründe subay olarak görev aldı. 1945 yılında Hitler’in intiharının ardından III. Reich’ın son cumhurbaşkanı olarak 20 günlüğüne göreve gelen Dönitz, 23. 05. 1945 tarihinde harp esiri olarak müttefiklere teslim olmasının ardından Nürnberg Mahkemesi’nce 11 yıl altı ay hapis cezasına mahkûm edildi. Laconia Faciası olarak anılan emirler kayıtsız şartsız denizaltı harbi yapılması emri vermek şeklinde kabul edilmesi neticesinde aldığı bu cezanın ardından 1957 yılında özgürlüğüne kavuştu. Tahliyesinin ardından kişisel tecrübelerinden yararlanarak 1958 yılında Memoirs Ten Years and Twenty Days adında bir kitap kaleme aldı. Ayrıca Türkçe’ye Kader Gemileri: Yavuz ve Midilli adında çevrilen ve tümamiral rütbesinde iken deniz binbaşısı Theodor Kraus ile birlikte kaleme aldığı bir kitabı da bulunmaktadır. Dönitz’in 24. 12. 1980 tarihinde hayatını kaybetmesinin ardından tüm denizaltı davalarından temize çıktığı ve iade-i itibar edildiği bilinmektedir.

Karl Dönitz, kaleme aldığı hatıratını herhangi bir telif hakkı talep etmeden Deniz Müzesi Komutanlığı’na armağan etti. Deniz Kuvvetleri basımevi tarafından Büyük Amiral Karl Dönitz’in Hatıratı adıyla 1963 yılında Muzaffer Elaldı çevirisi ile Türkçe’ye kazandırılan eser günümüzde nadir erişilebilen hatıratlardandır. Özellikle Alman donanması çerçevesinde yaşadıklarını kaleme alan Dönitz, hatıratında İstanbul silüetinden, karada yaşadığı tecrübelerinden bahsetti. Eşi Ingeborg Weber ile İstanbul’da tanışan Dönitz hatıratında bu tarz kişisel tecrübelerine de yer verdi. Versay Anlaşması sebebi ile denizaltı inşa edemeyen Almanların deniz subaylarını eğitim için Türkiye’ye gönderdiği bilinmektedir.Akdeniz ve Karadeniz’de de görev alan Dönitz de bu subaylar arasında olduğundan Türkiye’yi daha önceden tecrübe etti. Bu tecrübeleri sayesinde geniş hatları ile gözlemlerini aktararak hatıratında Birinci Dünya Savaşı dönemindeki Boğaziçi’nin bir portresini çizmiştir.