Üç motorlu, orta ve uzun menzile sahip geniş gövdeli uçaktır. DC (Douglas Commercial)-10 projesi McDonnell Douglas şirketi tarafından 1968 yılında duyuruldu. O dönemlerde Boeing ve Lockheed şirketleri ile rekabet edebilmek için geliştirilen DC-10 uçaklarının ana rakibi Boeing 747 modeli olmuştur. 1971 yılında üretimi yapılarak American ve United Havayolları’na ilk teslimat gerçekleştirildi. DC-10 uçakları 1990 yılına kadar üretildi ve bu süre zarfında 386 adet teslim edildi. Daha sonraki süreçte yerini MD-11 uçaklarına bıraktı. Son ticari uçuşunu ise 2014 yılında Dakka ve Birmingham arasında gerçekleştirdi. DC-10, orta ve uzun menzilli uçuşları gerçekleştirebilmek için üç ana modelde üretildi. Orta menzilli uçuşları gerçekleştirmek için 3.500 mil (5.632 kilometre) menzile sahip olan 10 serisi, uzun menzilli uçuşları gerçekleştirebilmek ise 20 ve 30 serileri geliştirildi. 10 serisi uçakların standart kapasiteleri 270 yolcuyken, 20 ve 30 serisi uçaklar 255 kişiliktir. Her üç modelde azami yolcu kapasitesi 399 yolcu ile sınırlıdır. Maximum kalkış ağılıkları üç seri için sırasıyla 195.045, 251.744, 251.744 tondur. Maximum iniş ağırlıkları ise sırasıyla 164.881, 182.798,182.798 tondur. DC-10 uçaklarında üç adet turbo fan motor bulunmaktadır. Bunlardan iki tanesi kanat altındayken bir tanesi de kuyruk bölgesinde dikey stabilizatörün altına yerleştirildi. DC-10 uçaklarının tarihinde tasarım kaynaklı kazalar meydana geldi. Bunlardan en trajik olan ve o güne kadarki en çok ölümlü uçak kazası 03. 03. 1974 yılında Paris yakınlarında meydana geldi. Türk Havayolları’na ait bir DC-10 uçağı kalkıştan çok kısa bir süre sonra düştü; 335 yolcu ve 11 mürettebatın tümü yaşamını yitirdi. DC-10 uçakları faaliyet gösterdiği süre zarfında kaza ve kırım olaylarında toplam 730 kişi hayatını kaybetti. McDonnell Douglas şirketinin önemli yöneticileri James Smith McDonnell ve Donald Wills Douglas’tır.