Bir insan ölçeğinde dünyayı inşa etmek temasıyla 17. 04. 1958’de Belçika Kralı Baudouin tarafından açıldı ve 19. 10. 1958 tarihinde kapandı. 494 dönüm arazi üzerine kurulan sergiyi, 46 ülkeden 41 milyon kişi ziyaret etti. Belçika Kralı, konuşmasında ana temaya uygun olarak, ilmin kendi başına medeniyetler yaratamayacağına dikkat çekerek, ilimle birlikte manevi kavramların da gelişmesi gerektiğini belirtti. Tamamlanması, iki bin kişinin katıldığı açılış törenine yetişemeyen Türkiye pavyonu bir hafta sonra tamamlanmış olarak faaliyete geçti.

Türkiye’nin sergi komiserliğini, Munis Faik Ozansoy üstlendi. Brüksel Dünya Sergisi’nin teması insan ve ona yapılan hizmetler olarak belirlenince Türkiye pavyonunu hazırlayan mimarlar da bu düşünceyi somutlaştırma yoluna gitti. Dışişleri Bakanlığı’nın sorumluluğunda gerçekleşen sergi katılımı için bakanlık, önce bir yarışma açtı. Utarit İzgi, Muhlis Türkmen, Hamdi Şensoy ve İlhan Türegün’den oluşan bir mimar kadrosunca çizilen Türkiye pavyonu iki bloktan oluştu. Türk Pavyonu, yaklaşık 625 metrekare kapalı alana sahip sergi salonu ve yaklaşık 150 metrekare taban alanına sahip restoran-Türk kahvehanesi şeklinde düzenlendi. İki bloğu birleştiren dekoratif bir mozaik pano oldu. 227 metre uzunluğundaki dekoratif pano, ünlü ressam Bedri Rahmi Eyüpoğlu tarafından hazırlandı. Çizimi Türk mimarlara ait olan pavyonun yapımı ise Belçikalı bir inşaat firmasınca gerçekleştirildi. Mimarlar, sergi bittikten sonra binanın sökülüp tekrar kurulabileceği bir biçimde tasarımı gerçekleştirmişlerdi. Ancak Türkiye’ye getirilen parçalar, bir süre Gülhane Parkı içinde tutulsa da yeniden kullanılamadı.