Selçuklu Devleti zamanında her ne kadar termal kaynaklar ve dini merkezler birçok ziyaretçi çekse de Anadolu Selçuklu döneminde güzergâhların güvenliği devlet tarafından sağlanmış ve ticaret yapanların uğradığı zararlar sigorta benzeri bir sistemle devlet tarafından karşılanmaya başlandı. Osmanlı döneminde de seyahat edenlerin can ve mal güvenliğini sağlamaya yönelik düzenlemeler yapıldı. Yakın çağda ise, turizm amaçlı seyahatler için seyahat sigortası ile can ve mal güvenliğinin sağlanmasına yönelik düzenlemeler yürürlüğe girdi.

Birleşmiş Milletler Dünya Turizm Örgütü’nün 13. Genel Kurulu’nda dünya turizminin sorumlu ve sürdürülebilir gelişimi için bazı ilkeler kabul edildi. Bu ilkelerin içerisinde seyahat güvenliğinin sağlanmasına ilişkin maddeler de yer almaktadır. Bu kurulda, seyahat güvenliğinin sağlanmasında kamu kurumlarının ve yerel otoritelerin sorumlulukları ifade edildi.

Seyahat acentalarının yapabileceği sigorta poliçeleri mecburi ve ihtiyari olarak ikiye ayrılmaktadır. Seyahat acentaları, 1618 sayılı yasaya göre mecburi sigortayı yaptırmakla yükümlüdürler. Bu zorunlu sigorta, Seyahat Acentasının İflası ve Ürün Sorumluluk Teminatını içerir. İhtiyari sigortada ise; acenta, müşterilerine bu sigorta ile ilgili bilgi vermek zorundadır ancak sigortayı yapma durumu müşterinin isteğine bağlıdır. İhtiyari sigorta, tur iptali, bagaj kaybı, tıbbi tedavi gibi hizmetleri kapsamaktadır.

1618 sayılı Seyahat Acentaları ve Seyahat Acentaları Birliği Kanunu’nun 12. maddesi uyarınca seyahat acentaları, zorunlu seyahat sigortasını yaptırmak zorundadır. Zorunlu sigortanın yaptırılmaması halinde seyahat acentasının işletme belgesi iptal edilir hükmü bulunmaktadır. Paket tur düzenleyicisi seyahat acentalarının; hizmetin tüketiciye satıldığı anda, sigorta poliçesi sertifikasını doğrudan veya adına satış gerçekleştirilen yetkili acentaları vasıtasıyla müşteriye vermesi gerekmektedir. Ayrıca seyahat acentasının, yolcu ve seyahat acentası personeline turlarda ferdi kaza sigortası yaptırmış olması gerekmektedir.