Önceleri kısıtlı olanaklar ve oldukça sınırlı motivasyonlarla gerçekleşen turizm etkinlikleri dünyada yaşanan ekonomik, teknolojik ve sosyokültürel pek çok gelişmeden payını aldı. Bu gelişmeler sonucunda turistler oldukça farklı nedenlerle turistik etkinliklere katılım sağladı; turizm sektörü de kendi içinde odak noktasına göre farklı türlere ayrıldı. Gastronomi de turizmde önemli bir odak noktası oldu. Son yıllarda turizm ve gastronomi bağlamında yapılan çalışmalar yemeğin turizm etkinliklerinin ayrılmaz bir parçası olduğunu; ancak turistler için yemeğe yüklenen anlamın her zaman aynı düzeyde olmadığını ortaya çıkardı. Bu bağlamda turistlerin gastronomiye olan ilgilerine göre sınıflandırıldığı çalışmalar yapılmaya başlandı. Bu çalışmalardan biri de Fransız sosyolog Pierre Bourdieu’nün Yaşam Tarzları bakış açısı temel alınarak yapılan sınıflandırmadır. Söz konusu sınıflandırma modern, öz-yönelimli, gelenekçi ve idealist olmak üzere yaşam tarzlarına yön veren dört farklı özellikten doğan ve varoluşçu, deneyci, rekreasyonel ve kolaycı olarak isimlendirilen dört farklı turist tipini işaret etmektedir. Bu kısımda ele alınan kolaycı turistleri diğer turistlerden ayıran çeşitli karakteristik özellikler bulunmaktadır.

Kolaycı turistler tatilleri süresince rutinden kaçmak isterler ancak onlar için yemek kolay ulaşılabilir bir yapıda olmalıdır. Kolaycı turistler fazla çaba göstermeden çok miktarda yiyeceğe sahip olmak isterler. Bu taleplerini karşılayacakları restoranlar ise dünyanın pek çok noktasında bulunabilen ve bilindik bir menüye sahip olan Mc Donald’s gibi zincir restoranlardır. Yemek bu tip turistler için çoğunlukla bir sosyalleşme aracıdır. Seyahatleri süresince yemek yiyecekleri restoran seçimi ve yemek seçimi konusundaki kararlarını bu konuda uzman seyahat acentalarına ve/veya grup liderlerine danışarak alırlar. Katıldıkları etkinliklerde yemekle ilgili olumsuz bir deneyim yaşamamak adına kolaycı turistlerin egzotik yiyeceklerden uzak durdukları söylenebilir. Sergiledikleri bu özellikler bakımından kolaycı turistlerin rekreasyonel turistlere göre gastronomiye daha fazla ilgi duydukları ancak yemeğin onlar için fizyolojik bir ihtiyaçtan çok da öteye gitmediği söylenebilir.