Bu yaklaşımda turizm alanında Türkiye’de görev yapan akademisyenler birinci, ikinci ve üçüncü kuşak olarak üçe ayrılmaktadır. Ancak Kozak tarafından hazırlanan makalenin yayım tarihinden (2000) sonra, turizm akademisyenleri arasında ortaya çıkan yeni eğilimleri yeni bir kuşak olarak kabul etmek gerekliliği ortaya çıkardı. Bu yeni kuşağa Dördüncü Kuşak Turizm Akademisyenleri adı verildi.

Dördüncü Turizm Akademisyenlerinin etkin olmaya başladıkları dönem, 2010 yılı ve sonrasıdır. Bu önemde lisansüstü çalışmalarını tamamlayan ve doçentlik unvanlarını turizm alanından alan akademisyenler, Dördüncü Kuşak olarak tanımlanmaktadır. Dördüncü Kuşak akademisyenlerin diğer kuşaklardan farklılaştıkları yönler şu şekilde açıklanmaktadır: Öncelikle bu akademisyenler Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik ağırlıklı çalışma konularına Gastronomi, Turist Rehberliği ve Rekreasyon gibi alanları da eklediler. Özellikle gastronomi alanındaki eğitim kurumlarının sayısı turizm işletmeciliği ve otelcilik bölümleri ile yarışır hale geldi. Dolayısıyla bu gelişme gastronomi alanındaki çalışmalara ve yayınlara da yansıdı. Rekreasyon alanı gastronomiye oranla epey geriden gelse de, bu alanda da kayda değer sayıda çalışmalar ve yayınlar ortaya çıktı.

Dördüncü Kuşak Turizm Akademisyenlerinin farklılaştığı diğer bir yön de, “turizm” alanının 2010 yılıyla birlikte tekrar doçentlik temel alanı olarak kabul edilmesi sonrasındaki gelişmelerle ilgilidir. Zira turizm alanının tekrar doçentlik temel alanı olması, turizm alanının tekrar işletmecilik (özellikle pazarlama ve yönetim) disiplinlerinin egemenliğine girmesine yol açtı. Bu gelişme dolayısıyla işletmecilik alanındaki turizm çalışmaları olağanüstü artış gösterdi.

Bu kuşağı etkileyen bir etken de 2016 yılı sonrasında Yükseköğretim Kurulu tarafından başlatılan akademik teşvik uygulamasıdır. Bu uygulama ile makale, bildiri ve kitap türü yayınların sayısında tam anlamıyla bir patlama ortaya çıkmasına karşılık, aynı gelişme nitelik alanında yaşanmadı. Bu konuyla bağlantılı olmak üzere uluslararası kongre ve uluslararası dergi furyasının başlamış olması, turizm akademisyenlerinin tamamına yakınının aslında ulusal olan dergi ve kongreleri atama dosyalarında uluslararası yayın olarak göstermeleri, ortaya ciddi boyutlarda etik sorunlarını çıkardı. Bu da, Dördüncü Dönem Turizm Akademisyenleri arasında bilim etiğini çiğneyenlerin sayısını olağanüstü boyutlarda artırdı ve bu da bu kuşağın bir karakteristiği haline geldi.

Bu kuşağın bir diğer farklılaşan yönü de turizmle ilgili daha spesifik konularda çalışmaların yapılmasıdır. İkinci ve Üçüncü kuşaktan farklı olarak, turizm alanının şimdiye kadar üzerinde durulmamış konuları, Dördüncü Kuşak tarafından araştırma konusu olarak ele alındı.