Turizm Yönetimi

Kavram Ekonomi Yönetim ve Organizasyon

Turizm ekosistemi içerisinde yer alan paydaşların etkileşim ve eylemlerinin ekonomi, çevre ve sosyo-kültürel değerler açısından katma değer yaratacak biçimde makro, mezo ve mikro boyutlarda dengeli ve sürdürülebilir olarak modern bilimsel yönetim ilkelerine göre düzenlenmesidir.

Bu yönetim faaliyetleri örgütler, destinasyonlar, ulusal ve küresel düzeyde olmak üzere farklı hiyerarşiler içermektedir. Temel yönetim fonksiyonları (planlama, örgütleme, yöneltme ve kontrol) her bir hiyerarşi için ilgili bağlam için etkin olacak şekilde uygulanmaktadır. Turizm ekosistemi değişken çeşitliliğini ve bunların ilişkilerini ifade eden bileşik bir yapındır. Turizm ekosistemi içerisinde yer alan paydaşların sayısı, farklılıkları, çok yönlü karşılıklı etkileşimleri ve ortaya çıkan hiyerarşik yapı turizm yönetiminin çok katmanlı bir anlayışa kavuşması ve her hiyerarşik düzey için uzmanlaşma ile sonuçlanmıştır.

Turizm örgütlerinde (İnsan kaynakları, pazarlama, finansman yönetimi vb.), destinasyonlarda (çekicilik, hizmetler ve güvenlik yönetimi vb.), ulusal düzeyde (tanıtım, gelişim ve yatırım yönetimi vb.) ve küresel düzeyde (ekonomik etki, çevre, sosyo-kültürel etki yönetimi vb.) birçok farklı yönetim fonksiyonu karşılıklı ilişkileri de dikkate alınarak sürdürülmektedir. Karşılıklı ve çok yönlü ilişkilerin çokluğu aynı zamanda turizm arz ve talebi arasında ortaya çıkan ilişkilerden de etkilenmektedir. Bu yüksek düzeyli dinamik sistem ilişkilerini yönetmek, turizm yöneticileri için başlıca sorun alanını oluşturmaktadır. Hiyerarşik düzeylerde yer alan yönetim fonksiyonlarının içiçe geçmiş olması turizm yönetimini hem güçleştirmekte hem de yönetime katkı sağlamaktadır. Örneğin; destinasyon için somut olmayan kültürel mirasın yönetimi ile ulusal ve küresel düzeyde bu konuda izlenecek politikalar arasındaki karşılıklı etkileşim turizm yönetimi açısından kritik değer taşımaktadır.

Günümüzde yeni medya, karma gerçeklik (artırılmış gerçeklik ve sanal gerçeklik karışımının), otonom sistemler (özerk hizmet sunabilen teknolojik yapılar), gerçek zamanlı veri analizi ve benzeri olanaklar turizm yönetimi için birçok fırsat sunmaktadır. Otel işletmelerinde otonom hizmet sistemlerinin kullanılması, destinasyonlarda artırılmış gerçeklik uygulamaları ile tanıtım yapılması, ulusal ve küresel çapta gerçek zamanlı veri analizi ve büyük veri uygulamaları ile turizm hareketleri hakkında karar verme temelli saf bilginin elde edilmesi turizm yönetimini dijital tabanlı yeni bir anlayış aşamasına taşımaktadır. Bu aşama turizm yöneticilerinin yeni anlayışın gerekli kıldığı yetkinlikleri kazanmasını da zorunlu hâle getirmektedir.

Diğer taraftan paylaşım ekonomisinin gelişimi, kitle kaynağı kullanımı uygulamaları, beta dünya, otonom şehirler ve kitlesel bireyselleştirme gibi gelişmelerin turizm yönetiminin gelecek on yılları üzerinde önemli etkisi olacaktır. Turizm yönetiminde her hiyerarşide sözü edilen türde gelişmelerin erken dönem entegrasyonu başarının temel anahtarı olacaktır.

Yararlanılan Kaynaklar

Aktaş, E. ve Kurgun, A. (2019). Smart Tourism Ecosystems’ Impacts On Tourism Destinations. İçinde; Doğan, G. ve Robin, N. (Editörler), The Routledge Handbook of Tourism Impacts (ss. 428-439). Londra: Routledge; Goeldner C. ve Ritche, J. R: B. (2009). Tourism: Principles, Practices, Philosophies (11. baskı.). New Jersey: John Wiley & Sons Inc; Litteljohn, D. ve Baxter, I. (2006). The Structure of the Tourism and Travel Industry. İçinde; J. Beech ve S. Chadwick (Editörler), The Business of Tourism Management (ss. 21-40). Londra: Pearson Education Limited; Page, J. S. (2009). Tourism Management (Üçüncü baskı). Burlington: Butterworth-Heinemann, Wall, G. ve Mathieson, A. (2006). Tourism: Change, Impacts and Opportunities. London: Pearson Education Limited; Weaver, D. ve Lawton, L. (2010). Tourism Management (Dördüncü baskı). Avustralya: John Wiley & Sons Inc.