Türkiye’de konaklama sektöründe iki tür belgelendirme bulunmaktadır. Buna göre, konaklama işletmeleri Turizm Bakanlığı’ndan belgeli olarak veya belediyeden belgeli olarak işletmeciliklerini sürdürmektedir. İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmeliği'ne göre turistik olmayan oteller, birinci sınıf otel, ikinci sınıf otel, üçüncü sınıf otel ve pansiyonlar olmak üzere sınıflandırıldığı belirtilmektedir. İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmeliği'ne göre, birinci sınıf otellerde bulunması gereken özellikler şunlardır:

1. Isıtma, soğutma ve havalandırma, odalar dahil kalorifer veya klima,

2. Bütün odalarda sürekli sıcak su,

3. Zemin ahşap parke, seramik veya mermer gibi kolay temizlenebilir, yıkanabilir ve dezenfekte edilebilir madde ile kaplı,

4. Giriş ve salonlarda duvarlar alçı sıva, mermer veya lambri,

5. Işıklandırma abajur, kristal, avize, aplik veya gizli ışık tertibatı,

6. Bankolu bir müracaat yeri, telefon santrali ve vestiyer,

7. Vestiyer duvarları lambri veya benzeri malzeme ile kaplı,

8. Otel santraline bağlı olmayan kabinli bir telefon,

9. Bekleme salonlarındaki koltuk, sehpa ve benzeri eşya iyi cins malzemeden yapılmış,

10. Bekleme salonunda ve odalarda uydu yayını yapan televizyon sistemi,

11. Dinlenme salonları;

 Biri zemin katında olmak üzere en az iki salonu,

 Işıklandırma kristal avize, aplik veya gizli ışık tertibatı,

 Mobilya iyi cins malzemeden olacaktır,

 Pencerelerde iyi cins kumaş ve tül perdeler,

 Salonlardan birinde orkestra yeri televizyon ve bar,

 Masa ve sehpalarda cam, porselen veya seramik tablalar,

12. Otel, zemin hariç üç kattan fazla ise asansör,

13. Katlarda servis odaları,

14. Katlarda her 20 odaya en az bir adet olmak üzere, bay ve bayanlara ait aynalı, fayanslı, lavabolu, sıvı sabunlu ayrı alaturka tuvaletlerin bulunması gerekmektedir.

15. Odalar;

 Banyolu ve tuvaletli,

 Odaların yüzde 20’si daire şeklinde,

 Işıklandırma gözü yormayacak şekilde olacak, abajurlu okuma lambası, santral ile bağlantılı telefon,

 Tercihen gömme gardırop, şifoniyer, bavul masası, tuvalet, boy aynası, koltuk ve sehpalar,

 Yatak ortopedik, yatak takımları iyi cins keten veya benzeri, yorganlar yarım kuş tüyü, yastıklar biri kuş tüyü olmak üzere iki adet olacak ve iyi cins battaniyeler,

 Süit odalar; yatak, oturma odası, banyo olmak üzere en az üç kısımdan oluşması,

 Oturma odasında yeteri kadar koltuk ve sehpalardan başka, bir çalışma masası, masa lambası, bir radyo ve televizyonun bulunması gerekmektedir.

16. Banyolar;

 Küvet gömme,

 Alafranga tuvaletli, aynalı, fayanslı, lavabolu, havalandırma tesisatlı,

Duşlu odalarda havalandırma, merkezi sistem veya klima ile sağlanması,

17. Tuvaletlerin zemin ve duvarları kolay temizlenebilir, yıkanabilir ve dezenfekte edilebilir nitelikte olan birinci kalite mermer, seramik ve benzeri malzeme,

18. Birinci sınıf lokanta niteliğinde lokantası ve mutfağı,

19. Birinci sınıf niteliğinde bay ve bayan berber salonu, manikürcü, sağlık ve fen koşullarına uygun çamaşırhanesi ve ütü yeri,

20. Malzemelerin girmesi için ayrı bir servis kapısı, otoparkı,

21. En az 150 santimetre genişliğinde yangın merdiveninin bulunması gerekmektedir.

İlgili literatürde birinci sınıf otel işletmelerini derecelendirmek için nesnel ölçütler bulunduğu gibi öznel olarak da sınıflandırılabilmektedir. Örneğin; birinci sınıf (ya da dördüncü sınıf) olarak bir oteli sınıflandırmanın çoğu zaman hissi bir sınıflandırma olabilmektedir. Öznel ölçütlerden birinin günlük oda fiyatı yöntemi, diğerinin de uluslararası derecelendirme sistemi olduğu bildirilmektedir. Resmi derecelendirme sistemlerini kullanan yaklaşım uluslararası olmaktan ziyade her bir ülkenin kendi içinde standartlaştırıldığı vurgulanmaktadır. Çoğu ülkenin Dünya Turizm Örgütü tarafından tavsiye edilen beş sınıflandırmayı benimsediği bildirilmektedir. Bu sınıflandırmanın başında Deluxe (veya lüks) sınıfın yer aldığı ve bunu Birinci Sınıf (First Class) takip etmektedir. Bu sınıflandırmada bazen ekonomik veya ikinci sınıf olarak da isimlendirilen Turistik Sınıf gelmektedir. Son olarak, Üçüncü ve Dördüncü Sınıf otel işletmelerinde genellikle özel banyo, merkezi ısıtma ve hatta halı bulunmadığı ve bu otellerin uluslararası turistler için uygun olmadığı belirtilmektedir.