Sağlık Turizmi istatistikleri Sağlık Bakanlığı tarafından çeşitli dönemlerde gerek raporlar gerek kitap olarak yayınlanmıştır. Sağlık Bakanlığı’nın ilgili birimlerinden alınan verilere dayanarak yapılan bu çalışmalar Türkiye’de medikal turizmin geleceğini aydınlatması ve yönlendirmesi amacıyla önemli bilgiler sunan bu çalışmalar Türkiye’deki medikal turizmin genel bir özetinin ve analizinin yapıldığı bir çalışma olup ilgili tüm paydaşlara yararlı olması hedeflendi.

Sağlık Bakanlığı tarafından yapılan Sağlık turizmi istatistiki verileri, 2010-2013 yılları arasında yayınlanan raporlar ile ortaya koyulmaya çalışıldı. Yayınlanan araştırmalarda gerek teorik olarak gerekse alanda yapılan envanter ve istatistik çalışmalarıyla sağlık turizmi çeşitli yönleriyle incelenmiştir. Bu çalışmalardan Sağlık Bakanlığı’nın ilk araştırması niteliğinde olan “Medikal Turizm Araştırması 2011” adlı araştırmadır. Araştırmada sağlık turizmi hakkında yurtdışında yapılan çalışmalar incelenmiş, sağlık turizminin iç ve dış dinamiklerine bakılmış ve başarılarının arkasında yatan temel unsurların ortaya koyulmaya çalışılmış ve daha sonraki çalışmaların habercisi niteliği taşımış ve kılavuzu oldu. 2012 yılında ikinci rapor niteliğinde “Türkiye Medikal Turizm Değerlendirme Raporu 2012” adlı araştırma yayınlandı. İçeriğinde Dünyada ve Türkiye’de sağlık turizmi, tarihsel gelişimi, Türkiye’de yasal düzenlemeler, sayılarla Türkiye’de medikal turizm verileri irdelendi. Bu kapsamda Türkiye’de sağlık turizmi hizmeti veren hastaneler, en çok hasta kabul eden hastaneler, illere, branşlara, gelen ülkelere göre sağlık turizmi verileri sunulmuştur. Türkiye’nin sağlık turizmi açısından GZFT analizi yapılmış ve öneriler sunulmuş ve raporlandırılmış olan detaylı araştırma 67 sayfadan oluşmaktadır. Araştırmada kullanılan veriler Türkiye’ye ait genellikle 2011 yılı envanter çalışmalarıdır. 2012 yılında olan “Sağlık Turizminde Süreçler ve Aracı Kuruluşlar Araştırma Raporu” adlı Sağlık Bakanlığı yayını bu ikin kitapta, birinci bölümünde “Sağlık Turizminde Tanımlar; Türevler ve Göstergeleri” ikinci bölümde, “Sağlık Turizmi Hizmet ve Tedavilerinde Süreçler ve Döngüler”, üçüncü bölümünse “Sağlık Turizminde Pazarlama ve Tanıtım”, dördüncü bölümde ise “Sağlık Turizminde Aracı Kurumlar” konuları tüm detaylarıyla yer almakta ve 82 sayfadan oluşmaktadır. Kitapta genel olarak 2006-2007-2009 ve 2010 yılı istatistiklerine yer verilmiştir. 2012 yılında yayınlanmış olan raporların devamı niteliğinde 2013 yılında da “Türkiye Medikal Turizm Değerlendirme Raporu 2013” adlı araştırma yayınlandı. İçeriğinde 2012 yılına ait bilgi ve verilerin güncellenmesine ek olarak Türkiye sağlık turizmi stratejisi, onuncu kalkınma planı 2014-2018 sağlık turizminin geliştirilmesi programı, sağlık alanında ikili anlaşmalı ülkelerden ve SGK anlaşmalı ülkelerden gelen hastalar, aylara göre, hastanelerin akreditasyon durumlarına göre, grup hastanelere göre hastaların dağılım bilgileri ve uluslararası hastalardan elde edilen gelirler konuları açıklandı. Ancak hazırlanarak yayınlanan raporlar bu sayı ile sınırlı kalmıştır. Sağlık Bakanlığının bu raporlarına temel teşkil edecek ve her yıl rutin istatistik olarak sunulan Türkiye İstatistik Kurumunun (TUİK), Turizm İstatistikleri Veri Tabanında, geliş nedenine göre çıkış yapan yabancı ziyaretçiler, geliş nedenine ve yılara göre yabancıların bireysel harcamaları parametreleri bulunmaktadır. Sağlık Bakanlığı’nın yine aynı yıl içinde yayınlanan “Türkiye Sağlık Turizmi El Kitabı” tedavi amacıyla Türkiye’ye gelmek isteyen uluslararası hastaların ve turistlerin ihtiyaç duyacağı tüm bilgilere kolayca ulaşabilmesi için hazırlanmıştır. Kitapta Türkiye’deki sağlık sistemi ve sağlık hizmeti veren bütün kurum ve kuruluşların bilgilerinin yanında Türkiye hakkında genel bilgiler yer almaktadır. Kitabın “Türkiye’de Sağlık Turizmi” bölümünde çeşitli istatistik ve veriler bulmak mümkündür. Araştırmalarda sağlık turizmi türlerinden medikal turizme ağırlık verilmiş olduğu görülmekte, yaşlı ve engelli turizmi ile termal, güzellik ve SPA turizmi türlerine de değinilmiş olup istatistiklerin yoğunluğu çok daha azdır.