Rekreasyonel Alışveriş Kimliği

Kavram Üretim Yönetimi ve Pazarlama Rekreasyon

Rekreasyon, bireylerin işe, okula ve eve karşı olan sorumluluklarını yerine getirmesinden ve fizyolojik ihtiyaçlarını karşılamasından geriye kalan zaman dilimi içerisinde hiçbir zorunluluk hissetmeden hür iradesiyle katılım gösterdiği aktiviteler şeklinde tanımlanmaktadır. Bireyin boş zamanlarını değerlendirmek için seçtiği aktiviteler bazıları için iş olarak değerlendirilirken bazıları için rekreasyonel bir aktivite olarak değerlendirilebilmektedir. Örneğin; bir restoran sahibinin, işletmesi için alışveriş yapması işe olan sorumluluğunu yerine getirmesi olarak düşünülürken başka bir kişi için boş zamanını değerlendirmek için alışveriş merkezine gidip zaruri ihtiyacı haricinde alışveriş yapması rekreasyonel bir aktivite olarak nitelendirilebilmektedir. Tüketici, bir ürünü satın almak ve/veya deneyimsel tüketime katılmak için pazarda olmaktan gerçekten zevk almaktadır.

Bellenger ve Korgaonkar (1980), rekreasyonel alışveriş yapanları, alışverişi zevk alınan bir etkinlik olarak görmekten hoşlananlar şeklinde tanımlamaktadır. Prus ve Dawson (1991), boş zamanlarını değerlendirmek için rekreasyonel amaçlı alışveriş yapan bireylerin alışverişi farklı, eğlenceli ve rahatlatıcı bir etkinlik olduğu için seçtiklerini savunmaktadır. Rekreasyonel alışveriş kavramının en temel bileşeni eğlencedir. Fakat alışveriş yapmak bireylerde sadece eğlence değil aynı zamanda tatmin de sağlamaktadır. Sonuç olarak, rekreasyonel amaçlı yaptığı mal ve hizmetlerin satın alınmasıyla bağlantılı olarak ya da bunlardan bağımsız olarak, kendi başına alışveriş sürecinden kendine özgü ödüller kazanan, müşterinin belirlediği alışveriş etkinliği şeklinde tanımlanmaktadır. Tüketici, alışveriş yaptığı zaman kendisini tanımlamaktadır. Bu bağlamda bireyin boş zamanlarını değerlendirmek için yaptığı alışverişe rekreasyonel alışveriş denirken aldığı mal ve hizmetlerde kendini ifade ettiğini düşünmesi, rekreasyonel alışveriş kimliği olarak tanımlanmaktadır.

Yararlanılan Kaynaklar

Bellenger, D. N. ve Korgaonkar P. K. (1980). Profiling the Recreational Shopper, Journal of Retailing, 56 (Fall): 77-92; Karaküçük, S. (2014). Rekreasyon Boş Zaman Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi; Prus, R. ve Dawson, L. (1991). Shop ‘til You Drop: Shopping as Recreational and Laborious Activity, Canadian Journal of Sociology, 16 (Spring): 145-164.

Ayrıntılı bilgi için bakınız

Guiry, M., Mägi, A. W. ve Lutz, R. J. (2006). Defining and Measuring Recreational Shopper Identity, Journal of the Academy of Marketing Science, 34 (1): 74-83.