Latince kökenli bir sözcük olan ego, ben, benlik anlamına gelir. Ego bir kimsenin kişiliğini oluşturan temel bir ögedir. Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisinde ego ihtiyaçlar veya bir başka değişle statü ihtiyaçları prestij ve başarma duygusu ihtiyaçları ile ilişkilidir. Gıda ürünleri de tarih boyunca bir statü göstergesi olarak kullanılmaktadır. Bazı yiyecek veya içecekler hazırlanması, tedarik edilmesi zor veya çok pahalı olduklarından yalnızca zengin ve soyluların ulaşabileceği yiyecek ve içecekler statüsünde olmaktadır. Bu durum günümüzde de geçerliliğini korumaktadır. Bu tür statü ve zenginlik göstergesi gıda ürünlerini tüketmek ego ihtiyaçlarını tatmin etmede rol oynamaktadır. Toplumda zenginlik durumu bakımından üst sınıf, orta sınıf ve alt sınıf olarak bir sınıflandırma yapıldığında tüketilen yiyecek ve içecekler de bu durumdan etkilenmektedir. Her sınıfın ulaşabileceği gıda ürünleri farklılaşabilir. Böyle bir durumda orta sınıfın kolaylıkla tüketebileceği bir yiyecek ve içecek alt sınıf için ego-food kapsamına girebilir. Bununla birlikte bu ürün üst sınıf için aynı şekilde değerlendirilmez. Üst sınıfın kolaylıkla ulaştığı bir ürün onun statüsü açısından düşük tatmin edici seviyede olurken alt sınıf için yüksek tatmin düzeyi sağlayabilir.

Bir yiyecek veya içeceğin yurtdışından gelmesi, ünlü bir marka olması, herkesçe kolayca ulaşılamayacak bir ürün olması, diğer insanlardan üstünlük hissi uyandırması gibi nedenler tüketici tercihlerinde etkili olmaktadır. Yiyecek ve içecek ürünlerinde lezzet çok önemli bir faktör olmakla birlikte egoya hitap eden veya kişiyi şımartan bir yiyecek olması için lezzet tek başına yeterli değildir. Bir ürünün siparişle ulaşılabilmesi ve sınırlı sayıda üretilmiş olması onu diğer lezzetli ürünlerin önüne geçirebilmektedir. Bu kapsamda sınıflandırma kişinin tatmin durumuyla ilgili olmaktadır. Tüketiciyi tatmin eden ürünün kazandıracağı algılanan statü durumu ise ürün ego-food kapsamında değerlendirilebilir.