Dördüncü Haçlı Seferi’ne katılan ve bu seferin kroniğini çıkaran Fransız asker ve tarihçidir. Tam unvanı Champagne ve Romanya Mareşali Geoffroi de Villehardouin olan Villehardouin, 1185’te Champagne Mareşali olarak atandı ve 1199’da Haçlı Seferi’ne katıldı. Champagne Kontu III. Thibaud, kendisini deniz yolculuğu için gemi tedarik etmek üzere Venedik elçilerinden biri olarak görevlendirdi. Villehardouin, Thibaud öldüğünde Monferrato Markisi I. Bonifacio’nun Haçlı Seferi’nin yeni lideri olarak seçilmesine yardımcı oldu.

Villehardouin kendi anlatılarında açıkça belirtmese de kendisinin, Haçlı Seferi’nin yönünün önce Zara’ya (günümüzdeki adıyla Zadar), daha sonra da Konstantinopolis’e (günümüzdeki adıyla İstanbul) çevrilmesi fikrini desteklediği düşünülmektedir. Konstantinopolis’teyken II. İsaakios Angelos’a da elçi olarak hizmet etti ve İsaakios’un IV. Aleksius Angelus’u ortak imparator olarak atamasını talep eden elçilik bünyesinde varlık sürdürdü.

1204’te Bizans İmparatorluğu’nun fethedilmesinden sonra askeri lider olarak görev yaptı ve 1205 Hadrianapolis Muharebesi’nde I. Baudouin İkinci Bulgar İmparatorluğu güçleri tarafından esir alındıktan sonra Muharebe’den geri çekilme konusunda önderlik etti. Hizmetlerine karşılık Monferrato Markisi I. Bonifacio kendisine Trakya Bölgesi’ndeki Messinopolis kentini verdi. Haçlı Seferi’nden sonra Latin İmparatorluğu Mareşali unvanını aldı.

Villehardouin (kimi kaynaklara göre 1207’de, kimi kaynaklara göre 1209’de) Haçlı Seferi’nin kroniğini (Konstantinopolis’te Haçlılar) yazmaya başladı. Kroniğin yazıldığı dil Latince değil, Fransızca oldu. Bu durum, eseri ilk Fransız düzyazı örneklerinden biri yapmakla kalmadı, aynı zamanda Ortaçağ Fransız edebiyatında görülen önemli tarihi kayıtların yazımının başlamasına da yol açtı. Söz konusu kronik önemlidir, çünkü o zaman için çalışmanın üslup veya biçim olarak model alabileceği örnekler yoktu. Latince örnekler ise muhtemelen Villehardouin için doğrudan erişilebilecek bir durumda değildi. Villehardouin eserinde Fransız askerlerinin ve onların Venedikli müttefiklerinin 1204’te Bizans İmparatorluğu’nun başkenti Konstantinapolis’i nasıl fethettiklerini bir görgü tanığı olarak aktarmaktadır.